AFET RİSKİ ALTINDAKİ ALANLARIN DÖNÜŞTÜRÜLMESİ HAKKINDA KANUNUN UYGULAMA YÖNETMELİĞİ
|
Resmi Gazete Tarihi:
15.12.2012 Resmi Gazete Sayısı: 28498
AFET RİSKİ ALTINDAKİ ALANLARIN
DÖNÜŞTÜRÜLMESİ HAKKINDA KANUNUN UYGULAMA YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin
amacı; 16/5/2012 tarihli ve 6306 sayılı Afet Riski Altındaki
Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun uyarınca, riskli yapılar ile riskli
alan ve rezerv yapı alanlarının tespitine, riskli yapıların yıktırılmasına,
yapılacak planlamaya, dönüştürmeye tabi tutulacak taşınmazların değerinin
tespitine, hak sahibi olacaklarla yapılacak anlaşmaya ve yapılacak
yardımlara, yeniden yapılacak yapılara ve 6306 sayılı Kanun kapsamındaki
diğer uygulamalara ilişkin usûl ve esasları belirlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (Değişik:RG-2/7/2013-28695)
(1) Bu Yönetmelik, 6306 sayılı Kanuna
dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik
Bakanlığını,
b) İdare: Belediye ve mücavir alan
sınırları içinde belediyeleri, bu sınırlar dışında il özel idarelerini,
büyükşehirlerde büyükşehir belediyelerini, Bakanlık tarafından
yetkilendirilmesi hâlinde büyükşehir belediyesi sınırları içindeki ilçe
belediyelerini,
c) İlgili kurum: Uygulama alanında
dönüşüm projesi gerçekleştirecek olan Bakanlığı, İdareyi ve Toplu Konut
İdaresi Başkanlığını,
ç) Kanun: 16/5/2012 tarihli
ve 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanunu,
d) Müdürlük: Altyapı ve Kentsel
Dönüşüm Müdürlüğü olan illerde bu Müdürlüğü, diğer illerde ise Çevre ve
Şehircilik İl Müdürlüğünü,
e) Rezerv yapı alanı: Kanun uyarınca
gerçekleştirilecek uygulamalarda yeni yerleşim alanı olarak kullanılmak
üzere, Toplu Konut İdaresi Başkanlığının veya İdarenin talebine bağlı olarak
veya resen, Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenen
alanları,
f) Riskli alan: Zemin yapısı veya
üzerindeki yapılaşma sebebiyle can ve mal kaybına yol açma riski taşıyan,
Bakanlık veya İdare tarafından Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının
görüşü de alınarak belirlenen ve Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar
Kurulunca kararlaştırılan alanı,
g) Riskli yapı: Riskli alan içinde
veya dışında olup ekonomik ömrünü tamamlamış olan ya da yıkılma veya ağır
hasar görme riski taşıdığı ilmî ve teknik verilere dayanılarak tespit edilen
yapıyı veya yapıları,
ğ)
Taşınmaz: 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun
704 üncü maddesi uyarınca taşınmaz mülkiyeti kapsamına giren arazi, tapu
kütüğünde ayrı sayfaya kaydedilen bağımsız ve sürekli haklar ile kat
mülkiyeti kütüğüne kayıtlı bağımsız bölümleri,
h) TOKİ: Toplu Konut İdaresi
Başkanlığını,
ı) Uygulama alanı: Bakanlar Kurulu
kararıyla kararlaştırılan riskli alan ile Bakanlıkça belirlenen rezerv yapı
alanını ve riskli yapının veya yapıların bulunduğu alanı,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Rezerv Yapı Alanı ile Riskli Alanın
Tespiti
Rezerv yapı alanının tespiti
MADDE 4 – (1) Rezerv yapı alanı;
a) Alanın büyüklüğünü de içeren
koordinatlı hâlihazır haritasını,
b) Alanın uydu görüntüsünü
veya ortofoto haritasını,
c) Alanda bulunan kamuya ait
taşınmazların listesini,
ihtiva eden dosyaya istinaden,
Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenir.
(2) Rezerv yapı alanı:
a) Bakanlıkça resen belirlenebilir.
b) TOKİ veya İdare, birinci fıkrada
belirtilen bilgi ve belgeleri ihtiva eden dosyaya istinaden Bakanlıktan
rezerv yapı alanı belirlenmesi talebinde bulunabilir.
c) Gerçek veya özel hukuk tüzel
kişilerince, birinci fıkrada belirtilen bilgi ve belgeleri ihtiva eden
dosyaya istinaden Bakanlıktan rezerv yapı alanı belirlenmesi talebinde
bulunabilir. Gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerince rezerv yapı alanı
belirlenmesi talebinde bulunulabilmesi için; bu talebin, talebe konu
taşınmazların maliklerinin tamamının muvafakati ile yapılması ve bu
taşınmazların yüzölçümlerinin yüzde yirmibeşinin mülkiyetinin,
geliri dönüşüm projeleri özel hesabına gelir olarak kaydedilmek üzere,
Bakanlığın uygun gördüğü, bağlı veya ilgili
kuruluşuna veyahutta İdareye veya TOKİ’ye devrine muvafakat
edilmesi gerekir.
(3) Maliye Bakanlığı rezerv yapı
alanına ilişkin görüşünü otuz gün içinde bildirir.
(4) (Ek:RG-2/7/2013-28695) Rezerv
yapı alanlarda, Kanunun amacı çerçevesinde fen ve sanat norm ve
standartlarına uygun, sağlıklı ve güvenli yaşama çevrelerini teşkil etmek ve
Kanunda öngörülen amaçlar çerçevesinde kullanılmak üzere;
a) Riskli alanlar ile bu alanlar
dışındaki riskli yapılarda ikamet edenlerin nakledileceği rezerv konut ve
işyerleri,
b) Riskli alanlarda ve bu alanlar
dışındaki riskli yapılarda ikamet etmeyen kişilere satışı yapılabilecek her
türlü yapı ile gelir ve hasılât getirecek her türlü uygulama,
yapılabilir ve bu alanlar yeni
yerleşim alanı olarak kullanılabilir.
Riskli alanın tespiti
MADDE 5 – (1) Riskli alan;
a) Alanın, zemin yapısı veya
üzerindeki yapılaşma sebebiyle can ve mal kaybına yol açma riski taşıdığına
dair teknik raporu,
b) Alanda daha önceden meydana gelmiş
afetler varsa, bunlara dair bilgileri,
c) Alanın büyüklüğünü de içeren
koordinatlı sınırlandırma haritasını, varsa uygulama imar planını,
ç) Alanda bulunan kamuya ait taşınmazların
listesini,
d) Alanın uydu görüntüsünü
veya ortofoto haritasını,
e) Zemin yapısı sebebiyle riskli alan
olarak tespit edilmek istenilmesi
halinde yerbilimsel etüd raporunu,
f) Alanın özelliğine göre Bakanlıkça
istenecek sair bilgi ve belgeleri,
ihtiva edecek şekilde hazırlanmış
olan dosyaya istinaden ve Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının görüşü
alınarak Bakanlıkça belirlenir ve teklif olarak Bakanlar Kuruluna sunulur.
(2) TOKİ veya İdare, birinci fıkrada
belirtilen bilgi ve belgeleri ihtiva eden dosyaya istinaden Bakanlıktan
riskli alan tespit talebinde bulunabilir. Bakanlıkça yapılacak inceleme
neticesinde, uygun görülen talepler, Afet ve Acil Durum Yönetimi
Başkanlığının görüşü alınarak, teklif olarak Bakanlar Kuruluna sunulur.
(3) Riskli alan belirlenmesi için bu
alanda taşınmaz maliki olan gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri, birinci
fıkrada belirtilen bilgi ve belgeleri ihtiva eden dosya ile birlikte Bakanlık
veya İdareden riskli alan tespit talebinde bulunabilir. İdareye yapılacak talepler
Bakanlığa iletilir. Bakanlıkça yapılacak inceleme neticesinde uygun görülen
talepler, Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının görüşü alınarak, teklif
olarak Bakanlar Kuruluna sunulur.
(4) Bir alanın riskli alan olarak
tespit edilebilmesi için alanın büyüklüğünün asgarî 15.000 m2 olması gerekir.
Ancak, Bakanlıkça uygulama bütünlüğü bakımından gerekli görülmesi halinde,
parsel veya parsellerin büyüklüğüne bakılmaksızın ve 15.000 m2 şartı
aranmaksızın riskli alan tespiti yapılabilir.
(5) Afet ve Acil Durum Yönetimi
Başkanlığı riskli alana ilişkin görüşünü on beş gün içerisinde bildirir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Riskli Yapıların Tespiti, İtirazların
Değerlendirilmesi ve Yıkım İşlemleri
Riskli yapıların tespitinde görev
alacak kurum ve kuruluşlar
MADDE 6 – (1) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Riskli
yapılar;
a) Bakanlıkça,
b) İdarece,
c) Bakanlıkça lisanslandırılan,
1) Kamu kurum ve kuruluşları,
2) Üniversiteler,
3) Sermayesinin en az yüzde kırkı kamu
kurum ve kuruluşlarına ait olan şirketler,
4) Depremden korunma, deprem
zararlarının azaltılması ve deprem mühendisliğinin gelişmesine katkıda
bulunmak gibi konularda faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları,
5) 29/6/2001 tarihli ve 4708
sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanuna göre Bakanlıktan izin belgesi almış yapı
denetimi kuruluşları ile laboratuvar kuruluşları,
6) 27/1/1954 tarihli ve 6235
sayılı Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Kanunu uyarınca, inşaat,
jeoloji ve jeofizik mühendisleri odalarına büro tescilini yaptırmış kurum ve
kuruluşlar,
tarafından tespit edilir.
Lisanslı kurum ve kuruluşlar herhangi bir alan ile sınırlı olmaksızın Ülke
genelinde riskli yapı tespiti yapabilir.
(2) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Riskli
yapı tespit raporunun hazırlanmasında görev alacak mühendislerin, ilgili
meslek odalarına üyeliklerinin devam ediyor olması, mesleklerinde fiilen en
az beş yıl çalışmış olmaları, Bakanlıkça açılan eğitim programlarına
katılarak en az bir katılım belgesi almış olmaları ve bu hususları
belgelendirmeleri gerekir. Lisans başvurusunda bu belgelerden başka herhangi
bir belge istenmez.
(3) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Lisans
başvurusunda Bakanlığa sunulan belgelerin gerçeğe aykırı olduğunun tespit
edilmesi, riskli yapı tespitinin gerçeğe aykırı olarak yapıldığının
anlaşılması, beşinci fıkra hükmüne ve 7 nci maddenin dördüncü
fıkrası hükmüne aykırı davranılması hallerinde; tespite konu lisanslı kurum
ve kuruluşların lisansı Bakanlıkça iptal edilir.
(4) Bakanlık, riskli yapı tespitine
ilişkin faaliyetleri denetleme yetkisine sahiptir.
(5) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Lisanslı
kurum ve kuruluşlarda riskli yapı tespitinde görev alacak mühendislerin,
Bakanlıkça açılacak eğitim programlarına katılmaları ve katılım belgesi
almaları zorunludur. Bakanlıkça açılan eğitim programlarına katılıp en az bir
katılım belgesi almayan mühendisler riskli yapı tespitinde görev alamaz.
(6) Lisans belgesi; A-4 formatında
birinci sınıf hamur kâğıt üzerine, EK-1’deki şekil ve muhtevada düzenlenir.
(7) Riskli yapıya ve lisanslandırılmış
kurum ve kuruluşlara ilişkin iş ve işlemler Bakanlıkça elektronik yazılım
sistemi ile de takip edilebilir. Lisanslandırılmış kurum ve kuruluşlara
yapılacak bildirimler ve tebligatlar elektronik ortamda da yapılabilir.
Riskli yapıların tespiti ve itiraz
MADDE 7 – (1) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Riskli
yapılar, Ek-2’de yer alan Riskli Yapıların Tespit Edilmesine İlişkin Esaslara
göre tespit edilir.
(2) Riskli yapıların tespiti;
a) Öncelikle yapı malikleri veya
kanunî temsilcileri tarafından, masrafları kendilerine ait olmak üzere
yaptırılır. Maliklerce yapılacak riskli yapı tespiti talebi, tapu belgesinin
ve kimlik belgesinin fotokopisi ile yapılır.
b) Bakanlıkça, süre verilerek
maliklerden veya kanunî temsilcilerinden istenebilir. Verilen süre içinde
yaptırılmadığı takdirde, tespitler Bakanlıkça veya İdarece yapılır veya
yaptırılır. Bakanlık, belirlediği alanlardaki riskli yapıların tespitini süre
vererek İdareden de isteyebilir.
(3) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) İtiraz
üzerine yeniden rapor tanzim edilmesi gereken haller ve raporun gerçeğe
aykırı düzenlendiğinin tespit edilmesi halleri hariç olmak üzere, her yapı
için sadece bir adet riskli yapı tespiti raporu düzenlenebilir.
Lisanslandırılmış kurum ve kuruluşlar riskli yapı tespit talebi üzerine, o
yapı hakkında daha önce riskli yapı tespit raporu düzenlenip düzenlenmediğini
elektronik yazılım sistemi üzerinden kontrol eder. Riskli yapı tespit
raporunda, tespite konu binanın Ulusal Adres Veri Tabanında belirtilen
adresinin ve bina kodunun yer alması zorunludur.
(4) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Riskli
yapı tespitine ilişkin raporların bir örneği, tespit tarihinden itibaren en
geç yedi gün içinde, tespiti yapan İdarece veya lisanslandırılmış kurum veya
kuruluşça, tespite konu yapının bulunduğu ildeki Müdürlüğe gönderilir.
Müdürlükçe, raporların birinci fıkrada belirtilen esaslara uygun olarak
düzenlenip düzenlenmediği incelenir ve herhangi bir eksiklik veya yanlışlık
tespit edilmesi halinde bu raporlar gerekli düzeltmeler yapılmak üzere raporu
düzenleyen kurum veya kuruluşa iade edilir. Yapılan incelemede raporlarda
herhangi bir eksiklik ve yanlışlığın bulunmadığının tespit edilmesi halinde,
riskli yapılar, Müdürlükçe en geç on iş günü içinde, tapu kütüğünün beyanlar
hanesinde belirtilmek üzere, ilgili tapu müdürlüğüne bildirir. Müdürlükçe
veya riskli yapı tespitine karşı yapılan itirazı inceleyen teknik heyetçe,
riskli yapı tespit raporunda tespit edilen eksiklik veya yanlışlıkların,
raporu düzenleyen kurum veya kuruluşa bildirildiği tarihten itibaren otuz gün
içinde düzeltilmesi ve raporun Müdürlüğe sunulması zorunludur.
(5) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) İlgili
tapu müdürlüğünce, tapu kütüğüne işlenen belirtmeler, riskli yapı tespitine
karşı tebligat tarihinden itibaren onbeş gün içinde riskli yapının
bulunduğu yerdeki Müdürlüğe itiraz edilebileceği, aksi takdirde İdarece
altmış günden az olmamak üzere verilecek süre içinde riskli yapının
yıktırılması gerektiği de belirtilmek suretiyle, aynî ve şahsî hak
sahiplerinin Ulusal Adres Veri Tabanında belirtilen adreslerine, 11/2/1959
tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanununa göre tebliğ edilir ve yapılan bu
tebligat yazılı olarak veya elektronik ortamda Müdürlüğe bildirilir.
(6) Riskli yapı tespitine karşı
malikler veya kanunî temsilcilerince on beş gün içinde riskli yapının
bulunduğu yerdeki Müdürlüğe verilecek bir dilekçe ile itiraz edilebilir.
(7) Riskli yapının bulunduğu ilde
itirazı değerlendirecek teknik heyetin teşkil edilmemiş olması halinde,
itiraz dilekçeleri ile itiraz edilen tespite ilişkin raporlar, riskli yapının
bulunduğu yerdeki Müdürlükçe, o il için yetkilendirilmiş teknik heyetin
bulunduğu ildeki Müdürlüğe gönderilir.
(8) Riskli yapı tespitinin, itiraz
üzerine değişmesi halinde, durum aynı şekilde ilgili tapu müdürlüğüne
bildirilir.
Riskli yapıların yıktırılması
MADDE 8 – (Değişik:RG-2/7/2013-28695)
(1) Riskli yapı tespitine karşı
yapılan itirazın reddedilmesi veya riskli yapı tespitine itiraz edilmemesi
suretiyle, riskli yapı tespitinin kesinleşmesi halinde Müdürlük, gerekli
tebligatların yapılmasını ve riskli yapının yıktırılmasını İdareden ister.
(2) İdarece;
a) Altmış günden az olmamak üzere süre
verilerek riskli yapıların yıktırılması yapı maliklerinden istenilir.
b) Yıkım ruhsatı; yapı maliklerinden
biri veya birkaçının veya bunların vekillerinin müracaatı üzerine, yıkılacak
yapının tahliye edildiğine ve elektrik, su ve doğalgaz hizmetlerinin
kapatıldığına dair ilgili kurum ve kuruluşlardan alınmış belgelerin
sunulmasına ve yıkım sorumlusu olarak statik fenni mesulün belirlenmesine
istinaden, maliklerin muvafakati aranmaksızın altı iş günü içerisinde düzenlenir.
c) (a) bendinde verilen bu süre
içerisinde riskli yapıların yıktırılıp yıktırılmadığı mahallinde kontrol
edilir ve riskli yapılar, malikleri tarafından yıktırılmamış ise, yapının
idarî makamlarca yıktırılacağı belirtilerek otuz günden az olmak üzere ek
süre verilerek tebligatta bulunulur.
ç) (a) ve (c) bentlerinde belirtilen
şekilde verilen süreler içinde riskli yapıların maliklerince yıktırılmaması
hâlinde, riskli yapılara elektrik, su ve doğal gaz verilmemesi ve verilen
hizmetlerin durdurulması ilgili kurum ve kuruluşlardan istenilir ve maliklere
verilen süreler içinde riskli yapıların yıktırılmadığı mülki amire
bildirilir.
(3) İkinci fıkra uyarınca maliklerce
yıktırılmayan riskli yapıların tahliyesi ve yıktırma işlemleri, yıktırma
masrafı öncelikle dönüşüm projeleri özel hesabından karşılanmak üzere,
mahalli idarelerin de iştiraki ile mülkî amirler tarafından yapılır veya
yaptırılır.
(4) Riskli yapıların tespiti,
tahliyesi ve yıktırma iş ve işlemlerini engelleyenler hakkında İdarece veya
Müdürlükçe tutanak tutulur ve bunlar hakkında, 26/9/2004 tarihli ve
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uyarınca Cumhuriyet
Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulur. Riskli yapıların tespiti, bu
yapıların tahliyesi ve yıktırılması iş ve işlemlerine dair görevlerinin
gereklerini yerine getirmeyen kamu görevlileri hakkında ise, tabi oldukları
ceza ve disiplin hükümleri uygulanır.
(5) İdare tarafından yapılan
yıktırmanın masrafları, ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. Tapu müdürlüğü,
yıkılan binanın paydaşlarının müteselsil sorumlu olmalarını sağlamak üzere,
tapu kaydındaki arsa payları üzerine masraf tutarında müşterek ipotek
belirtmesinde bulunarak Bakanlığa ve yıkılan binanın aynî ve şahsî hak
sahiplerine bilgi verir.
(6) İdare, tahliye edilerek yıktırılan
riskli yapılara ve tahliye veya yıkım işlemleri gerçekleştirilemeyen riskli
yapılara ilişkin bilgi ve belgeleri, ikişer
aylık periyotlar hâlinde Müdürlüğe bildirir. Yukarıdaki fıkralara
göre yıktırılamayan yapılar Bakanlıkça veya Müdürlükçe yıkılır veya yıktırılır.
Teknik heyetlerin teşkili
MADDE 9 – (1) Riskli yapı tespitlerine
karşı yapılacak itirazları değerlendirmek üzere, ihtiyaca göre Bakanlıkça
gerekli görülen yerlerde yeteri kadar teknik heyet teşkil edilir.
(2) Teşkil olunacak her bir teknik
heyet için; yüksek öğretim kurumlarından ilgili meslek
alanlarında, 28/1/1982 tarihli ve 17588 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Öğretim Üyeliğine Yükseltilme ve Atanma
Yönetmeliği uyarınca en az yardımcı doçentlik kadrosuna atanmış öğretim
üyeleri arasından, üniversite rektörlerince belirlenecek dört adet asıl ve
dört adet yedek üyenin bilgileri talep olunur.
(3) Öğretim üyelerine ilişkin
bilgiler, talep tarihinden itibaren en geç on beş gün içerisinde Bakanlığa
bildirilir.
(4) Teknik heyet, üniversitelerden bildirilen
dört üye ile en az ikisi inşaat mühendisi olmak üzere, Bakanlık teşkilâtında
görev yapan üç üyenin iştiraki ile yedekleri ile birlikte yedi üyeli olarak
teşkil edilir.
(5) Bakanlıkça her yıl Ocak ayında
teknik heyet üyelikleri yenilenir. Yeni üyeler görevlendirilinceye kadar
mevcut üyeler görevine devam eder. Görev süresi dolan üye tekrar
görevlendirilebilir.
Teknik heyetin çalışma usul ve
esasları
MADDE 10 – (1) Teknik heyetin ilk
toplantısında üyeler aralarından birini başkan olarak seçer.
(2) Teknik heyetin idarî ve teknik
hizmetleri, teknik heyetin bulunduğu ildeki Müdürlükçe yürütülür. Teknik
heyetin gündemi Müdürlükçe hazırlanır.
(3) Teknik heyet, görüşülecek dosya
sayısı ve olağanüstü durumları da göz önüne alarak, ayda en az bir defa
toplanır. Müdürlük, gerekli gördüğünde teknik heyeti olağanüstü toplantıya
davet edebilir. Toplantının yeri, günü ve saati ile gündemindeki konular,
Müdürlükçe en az yedi gün önceden üyelere bildirilir.
(4) Teknik heyet, en az beş üyenin
iştiraki ile toplanır ve toplantıya katılan üyelerin çoğunluğu ile karar
alır; oyların eşitliği hâlinde, Başkanın taraf olduğu görüş çoğunlukta
sayılır.
(5) Teknik heyet tarafından gerek
görülmesi hâlinde, diğer kamu kurum ve kuruluşlardan uzmanlar, oy hakları
olmaksızın görüşleri alınmak üzere toplantılara davet edilebilir.
(6) Gündemdeki konu kendisi veya
üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımları ile ilgili bulunan veyahut
gündemdeki konu ile herhangi bir şekilde menfaat münasebeti bulunan üye,
teknik heyet toplantısına katılamaz ve oy kullanamaz.
(7) Teknik heyet toplantısı sonunda
alınan kararlar, dayanakları ve ilmî gerekçeleri belirtilerek yazılır, başkan
ve üyelerce imzalanır. Kararlar Bakanlığa, tespiti yapan veya yaptıran
İdareye ve itiraz edene bildirilir.
(8) Hangi sebepten dolayı olursa
olsun, yıllık izin, hastalık ve mazeret izinleri sebebiyle bulunamama hâlleri
hariç olmak üzere, bir yıl içinde dört veya üst üste iki toplantıya iştirak
etmeyen teknik heyet üyesinin üyeliği kendiliğinden sona erer.
(9) Teknik heyet üyeleri, üyelikleri
süresince yaptıkları görev ile ilgili olarak hiçbir menfaat sağlayamazlar.
Aksine davrandığı tespit edilenlerin üyeliği Bakanlıkça sona erdirilir.
Huzur hakkı, yolluk ve gündelik
ödenmesi
MADDE 11 – (1) Teknik heyetlerin
üniversiteler tarafından görevlendirilen üyelerine, Kanunun 8 inci maddesinin
sekizinci fıkrasında belirtilen esaslar çerçevesinde huzur hakkı ödenir.
(2) Teknik heyet üyelerinin
toplantılar ve incelemeler için yapacakları seyahatlerin yolluk ve
yevmiyeleri, 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu
hükümlerine göre ödenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Değer Tespiti ve Uygulama Alanında Hak
Sahipliği
Taşınmazların değerinin tespiti
MADDE 12 – (1) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) İlgili
kurum, uygulama alanındaki taşınmazların sınırını, yüzölçümünü ve cinsini
gösteren haritayı veya krokiyi yapar veya yaptırır ve bu taşınmazların
maliklerini ve bunların adreslerini tespit eder veya ettirir.
(2) Taşınmazın değeri; ilgili kurum
bünyesinden en az üç kişiden teşkil olunacak kıymet takdir komisyonları
marifetiyle veya hizmet satın alınmak suretiyle tespit edilir.
(3) Taşınmazın değeri; taşınmaz
değerleme konusunda uzman kişi, kurum veya kuruluşlardan bilgi alınarak ve
mahallin emlak alım satım bürolarından alınacak bilgilerden de faydalanılarak, 4/11/1983 tarihli
ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11 inci maddesindeki esaslara göre
tespit edilir.
Uygulama alanındaki taşınmaz
maliklerinin hakları ve tapuya tescil işlemleri
MADDE 13 – (1) Yapılacak konut ve
işyerlerinin niteliği ve büyüklüğü ilgili kurumca belirlenmek kaydıyla,
uygulama alanındaki taşınmaz maliklerine öncelikle uygulama alanında
yapılacak olan konut ve işyerlerinden verilmek üzere bunlarla sözleşme
akdedilir.
(2) Uygulama alanındaki taşınmazın
12 nci maddeye göre tespit edilen bedeli, malike verilecek konut
veya işyerinin inşaat maliyet bedelinden düşülür. Bu şekilde yapılacak
hesaplama neticesinde taşınmaz malikinin;
a) İlgili kurumdan, alacağı olur ise,
bu alacağa konu meblâğ; taraflar arasında yapılacak anlaşmaya istinaden,
nakdi olarak veya ilgili kurumun, kamu hizmetine tahsis edilmemiş olan
taşınmazlarından verilerek ya da imar hakkının başka bir alana aktarılması
suretiyle ödenebilir.
b) İlgili kuruma borçlu olması
halinde, bu borca konu meblâğ; taşınmaz malikince taksit ile ödenebilir.
Taksit ile ödemenin esasları proje bazında ilgili kurumca belirlenir.
c) Birden fazla konut veya işyeri alma
hakkının olması halinde, birden fazla konut veya işyeri verilmek üzere
sözleşme yapılabilir. Böyle bir durumda, taşınmaz malikinin ilgili kuruma
borçlanması hâlinde ödemeler, verilecek konut veya işyerinin tespitine
yönelik olarak gerçekleştirilecek noter kurası sonrası, ilgili kurumca
belirlenecek takvime göre peşin olarak yapılır.
(3) İlgili kurumca verilecek konut
veya işyerinin inşaat maliyet bedeli; uygulama alanında gerçekleştirilecek
yapım ihaleleri sonrası gerçekleşen, ihale bedeli, arsa edinim bedeli, proje
giderleri, yıkım ve nakliye giderleri, taşınmaz değerinin tespiti masrafları,
zemin iyileştirme giderleri ve müşavirlik giderleri gibi giderler dikkate
alınarak hesaplanır.
(4) Taşınmaz maliklerinden kendisine
işyeri verileceklere müstakil işyeri yerine işyeri hissesi de verilebilir.
(5) İlgili kurum, uygulama alanındaki
taşınmaz maliklerini yapılacak anlaşmalar çerçevesinde proje ortağı yapmak
suretiyle, kat veya hasılât karşılığı inşaat yapabilir veya
yaptırabilir.
(6) Bakanlık, Kanunun 3 üncü maddesi
kapsamında Bakanlar Kurulu kararıyla veya Maliye Bakanlığınca Bakanlığa
tahsis edilerek tasarrufuna bırakılan taşınmazlar da dâhil olmak üzere,
uygulama alanında bulunan bütün taşınmazlar üzerinde her tür harita, plan,
proje, arazi ve arsa düzenleme işlemleri ile toplulaştırma yapmaya; bu
alanlarda bulunan taşınmazları satın almaya, ön alım hakkını kullanmaya,
bağımsız bölümler de dâhil olmak üzere taşınmazları trampaya, taşınmaz
mülkiyetini veya imar haklarını başka bir alana aktarmaya; aynı alanlara
ilişkin taşınmaz mülkiyetini anlaşma sağlanmak kaydı ile menkul değere
dönüştürmeye; kamu ve özel sektör işbirliğine dayanan usuller uygulamaya, kat
veya hasılat karşılığı usulleri de dâhil olmak üzere inşaat yapmaya veya
yaptırmaya, arsa paylarını belirlemeye; 23/6/1965 tarihli ve 634
sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundaki esaslara göre paylaştırmaya, payları
ayırmaya veya birleştirmeye ve Türk Medeni Kanunu uyarınca sınırlı ayni hak
tesis etmeye yetkilidir.
(7) Bakanlık; Kanundan kaynaklanan ve
altıncı fıkrada belirtilen yetkilerini, Kanunun 3 üncü maddesi kapsamında
Bakanlığa tahsis edilen taşınmazlar bakımından Maliye Bakanlığının izin ve
onayına tabi olmadan kullanabilir.
(8) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Kanunun
3 üncü maddesi kapsamında Bakanlığa tahsis edilerek tasarrufuna bırakılan
taşınmazlar, bu taşınmazlardan, Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye veya
İdareye devredilenler ve Kanun kapsamında değerlendirilmek üzere Bakanlık ile
bağlı veya ilgili kuruluşu arasında akdedilecek protokole konu edilenler
üzerinde, Kanun kapsamındaki uygulamalara bağlı olarak meydana gelen yeni
taşınmazların kendileri ile anlaşma sağlanan gerçek kişiler veya mirasçıları
ile tüzel kişiler adına tapuya tescil edilmesi, ilgili kurumun isteği üzerine
tapu müdürlüğünce gerçekleştirilir. Bu taşınmazlar ile ilgili olarak tapuda
işlem yapılmasını gerektiren diğer hallerde de, ilgili kurumun isteği
üzerine, tapu müdürlüğünce işlem tesis edilir.
Kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi
olanlara konut ve işyeri verilmesi
MADDE 14 – (1) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Uygulama
alanındaki taşınmazların maliklerine konut veya işyeri verilmesinden sonra,
arta kalan konut veya işyerlerinin bulunması halinde, belirtilen yapılarda
kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi olarak, en az bir yıldır ikamet edenler
veya işyeri işletenler ile Kanun uyarınca taşınmazları kamulaştırılanlara bu
konut veya işyerlerinden verilmek üzere sözleşme yapılabilir.
(2) Kiracı veya sınırlı ayni hak
sahibi veyahut taşınmazları kamulaştırılanlardan konut veya işyeri talebinde
bulunanların sayısının artan konut ve işyeri sayısından fazla olması hâlinde,
konut veya işyeri verilecekler noter huzurunda gerçekleştirilecek kura işlemi
ile belirlenir.
Riskli yapıların bulunduğu
parsellerde, riskli alanlarda ve rezerv yapı alanlarında yapılacak
uygulamalar
MADDE 15 – (Başlığı ile
birlikte değişik:RG-2/7/2013-28695)
(1) Riskli alanlarda, rezerv yapı
alanlarında ve riskli yapılarda Kanun kapsamında öncelikle maliklerce
uygulama yapılması esastır. Kanun kapsamında yapılacak bu uygulamalara
ilişkin iş ve işlemlerde ilgili kurum maliklere yardımcı olmakla yükümlüdür.
(2) Riskli yapılarda, Kanunun
6 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca, parsellerin tevhit
edilmesine, münferit veya birleştirilerek veya imar adası bazında uygulama
yapılmasına, yeniden bina yaptırılmasına, payların satışına, kat karşılığı
veya hasılat paylaşımı ve diğer usuller ile yeniden değerlendirilmesine bütün
maliklerce oybirliği ile karar verilememiş ise, riskli yapının değeri,
Sermaye Piyasası Kuruluna kayıtlı olarak faaliyet gösteren lisanslı değerleme
kuruluşlarına tespit ettirilir ve maliklerden birinin istemi üzerine, noter vasıtası
ile yapılacak tebligat ile bütün malikler toplantıya
çağrılır. Toplantıda yürütülecek uygulamalar konusunda riskli yapının
değeri de gözetilerek bütün maliklerce oybirliği ile anlaşmaya çalışılır.
Oybirliği ile anlaşma sağlanamaması halinde yapılacak uygulamaya sahip
oldukları hisseleri oranında paydaşların en az üçte iki çoğunluğu ile karar
verilir. Bu karar tutanağa bağlanır ve karara katılan maliklerce
imzalanır. Bu karar, karara katılmayanlara ve toplantıya iştirak
etmeyenlere noter vasıtasıyla tebliğ edilir ve bu
tebliğde, onbeş gün içinde bu kararın kabul edilmemesi halinde
bağımsız bölümlerine ilişkin arsa paylarının, Bakanlıkça tespit edilecek veya
ettirilecek rayiç değerden az olmamak üzere anlaşma sağlayan diğer paydaşlara
açık artırma usulü ile satılacağı, paydaşlara satış gerçekleştirilemediği
takdirde, bu payların, rayiç bedeli Bakanlıkça ödenmek kaydı ile tapuda
Hazine adına resen tescil edileceği bildirilir.
(3) Anlaşmaya katılmayan maliklerin
bağımsız bölümlerine ilişkin arsa payları; 15/A maddesinde belirtilen usule
göre, arsa payı değeri üzerinden anlaşma sağlayan diğer paydaşlara açık
artırma usulü ile satılır. Paydaşlara satış gerçekleştirilemediği takdirde,
bu paylar, rayiç bedeli Bakanlıkça ödenmek kaydı ile tapuda Hazine adına resen
tescil edilir ve en az üçte iki çoğunluk ile alınan karar çerçevesinde
değerlendirilmek üzere Bakanlığa tahsis edilmiş sayılır veya Bakanlıkça uygun
görülenler TOKİ’ye veya İdareye devredilir. Bu durumda, paydaşların kararı
ile yapılan anlaşmaya uyularak işlem yapılır.
(4) Malik ile yapılan anlaşmanın
şartlarının tapu kütüğünde belirtilmesi de dahil olmak üzere, tapu
tesciline ilişkin işlemler Müdürlük vasıtasıyla gerçekleştirilir.
(5) Kanunun 6 ncı maddesinin
birinci fıkrası uyarınca, üzerindeki riskli binanın yıkılmasından sonra arsa
haline gelen taşınmazın satışına karar verilmesi halinde, bu satışın
öncelikle Bakanlığa veya Bakanlığın uygun gördüğü bağlı veya ilgili
kuruluşuna veyahut da İdareye veya TOKİ’ye teklif edilmesi gerekir.
(6) Bakanlıkça uygun görülmesi
hâlinde, Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca, arsa
payları satın alınanlar ile 14 üncü madde hükümleri çerçevesinde konut veya
işyeri sözleşmesi yapılabilir.
(7) Bir parselde birden fazla yapı
bulunması ve bu yapıların tamamının riskli yapı olarak tespit edilmiş olması
halinde, bu yapılar birlikte değerlendirilerek, yürütülecek uygulamaya sahip
oldukları hisseleri oranında maliklerin en az üçte iki çoğunluğu ile karar
verilir.
(8) Bir parselde birden fazla yapı
bulunması ve bu yapılardan bazılarının riskli yapı olarak tespit edilmiş
olması halinde;
a) İlgili tapu müdürlüğünce, parsel
üzerinde bulunan bütün yapıların değil, sadece riskli olarak tespit edilen
yapıların tapu kütüğüne riskli yapıdır belirtmesi işlenir. Riskli olarak tespit
edilen bu yapıların yeniden inşası için düzenlenecek yapı ruhsatı, diğer
maliklerin haklarının menfi olarak etkilenmemesi şartıyla, bütün maliklerin
değil, sadece riskli yapıların maliklerinin talep ve muvafakatine istinaden
düzenlenir.
b) Riskli olarak tespit edilen bu
yapıların birlikte değerlendirilebilmesi için, bu yapıların bulunduğu alanın
risksiz olan yapıların bulunduğu alandan ifrazı mümkün ise, ifraza, parsel
üzerindeki bütün maliklerin sahip oldukları hisseleri oranında en az üçte iki
çoğunluğu ile karar verilir.
(9) Üzerindeki yapıların tamamının
riskli yapı olarak tespit edilmiş olması şartı ile tevhidi mümkün olan birden
fazla parselintevhid edilmesine, üzerindeki riskli yapıların
yıktırılmasından sonra, her parselde ayrı ayrı sahip oldukları hisseleri
oranında maliklerin en az üçte iki çoğunluğu ile karar verilir. Bu parsel
veya parsellerin arasında veya bitişiğinde bulunan yapılaşmamış boş
parsellerin, riskli yapıların bulunduğu parsellerle tevhid edilmek
suretiyle birlikte değerlendirilebilmesi için, boş parsellerdeki bütün
maliklerin oybirliği ile karar alması gerekir. Tevhidden sonra
yapılacak uygulamaya tevhid ile oluşan parselde sahip oldukları
hisseleri oranında maliklerin en az üçte iki çoğunluğu ile karar verilir.
(10) Riskli alanlarda;
a) Malikler tarafından yürütülecek
uygulamalarda parsellerin tevhit edilmesine, münferit veya birleştirilerek
veya imar adası bazında uygulama yapılmasına, yeniden bina yaptırılmasına,
payların satışına, kat karşılığı veya hâsılat paylaşımı ve diğer usuller ile
yeniden değerlendirilmesine,
b) Üzerindeki bina yıkılarak arsa
haline gelen taşınmazlarda ilgili kurum tarafından yürütülecek uygulamalarda
uygulanacak projeye,
sahip oldukları hisseleri
oranında maliklerin en az üçte iki çoğunluğu ile karar verilir.
(11) Riskli alanda veya riskli
yapıların bulunduğu parselde risksiz yapı bulunması halinde, bu yapı uygulama
dışı tutulabilir. Bu durumda risksiz binanın bulunduğu alan ifraz edilebilir.
İfraz imkânı yok ise maliklerin anlaşması halinde risksiz binanın hâlihazır
durumu korunabilir. Ancak, uygulama bütünlüğü bakımından bu risksiz
yapılardan Bakanlıkça gerekli görülenler Kanun hükümlerine tabi olur.
(12) Kanun kapsamında Bakanlıkça
yürütülen uygulamalar neticesinden elde edilecek gelir ve hasılat, Kanunun
7 ncimaddesinin beşinci fıkrasının (a) bendi uyarınca, dönüşüm projeleri
özel hesabına gelir olarak kaydedilir. Kanun kapsamında İdare ve TOKİ ile
gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerince yürütülen uygulamalardan elde edilen
gelir ve hasılat dönüşüm projeleri özel hesabına gelir olarak kaydedilmez.
İdare ve TOKİ tarafından Kanun kapsamında yürütülen uygulamalarda elde edilen
gelir ve hasılat, kentsel dönüşüm uygulamalarında kullanılmak üzere İdare ve
TOKİ’nin hesaplarına gelir olarak kaydedilir ve bu gelirler, kentsel dönüşüm
uygulamaları dışındaki işler için kullanılamaz. Ancak, İdare ve TOKİ
tarafından yürütülen uygulamalara Bakanlıkça kaynak aktarımı yapılmış ise, bu
uygulamalardan elde edilecek gelir ve hasılatın belirli bir oranının dönüşüm
projeleri özel hesabına gelir olarak kaydedilmesi yönünde Bakanlık ile İdare
veya TOKİ arasında protokol düzenlenebilir.
Açık artırma usulü ile satış
MADDE 15/A –
(Ek:RG-2/7/2013-28695)
(1) Riskli binaların yıkılmasından
sonra arsa haline gelen taşınmazların yeniden değerlendirilmesi konusunda,
sahip oldukları hisseleri oranında paydaşların en az üçte iki çoğunluğu ile
alınan karar, anlaşmanın şartları ve riskli yapının Sermaye Piyasası Kuruluna
kayıtlı olarak faaliyet gösteren lisanslı değerleme kuruluşlarına tespit
ettirilen değeri Müdürlüğe bildirilir.
(2) En az üçte iki çoğunluk ile alınan
karara katılmayan maliklerin bağımsız bölümlerine ilişkin arsa paylarının
rayiç değerini tespit etmek ve satış işlemini gerçekleştirmek üzere, Müdürlük
bünyesinde, biri başkan ikisi üye olmak üzere, en az üç kişiden oluşan Bedel
Tespiti ve Satış Komisyonu teşkil olunur. Rayiç değer, maliklerce Sermaye
Piyasası Kuruluna kayıtlı olarak faaliyet gösteren lisanslı değerleme
kuruluşlarına tespit ettirilen riskli yapının değeri de gözetilerek bu
Komisyonca belirlenir.
(3) Müdürlük, satışın yapılacağı yeri
ve zamanı, bütün maliklere elden veya maliklerin adrese dayalı nüfus kayıt
sistemindeki adreslerine taahhütlü posta yoluyla tebliğ eder. Taahhütlü posta
yoluyla yapılan tebliğde, tebliğ evrakının postaya verildiği tarihi izleyen
onuncu günün sonunda tebligat yapılmış sayılır. Açık artırma ile satış
tarihi, tebliğ tarihinden itibaren en az yedi gün sonra olacak şekilde
belirlenir.
(4) Açık artırma ile satışa ilişkin
tebliğ ile birlikte, satışı yapılacak payın tapu kütüğünün beyanlar hanesine,
6306 sayılı Kanuna göre satış işlemine tabi olduğu ve satışa veya taşınmazın
devrini gerektiren benzeri bir işleme tabi tutulamayacağı yönünde belirtme
yapılması ilgili tapu müdürlüğünden yazılı olarak istenilir.
(5) Satışı yapılacak payın üzerinde
ipotek bulunması, satış işlemine engel teşkil etmez, ancak, satış işleminden
önce ipotek alacaklısına haber verilmesi zorunludur.
(6) Açık artırmaya en az üçte iki
çoğunluk ile anlaşan paydaşlar dışında herhangi biri katılamaz. Satışı
gözlemci olarak izlemek isteyenler ile payı satışa çıkarılan malikler satışın
yapıldığı salona alınabilir. Ancak, bunların açık artırmaya müdahale etmesine
müsaade edilmez. Açık artırma için belirlenen saatten sonra satış salonuna
kimse alınmaz.
(7) Açık artırmaya katılan paydaşların
kimliği kontrol edilerek bir tutanak ile kayıt altına alınır. Katılımcı
durumunu gösteren tutanağın tanziminden sonra, Komisyon Başkanınca, satışa
çıkarılan arsa paylarına ilişkin bilgilerin satışa katılanlara bildirilir ve
satış işlemi başlatılır. Komisyon Başkanı, rayiç bedelin altında olmamak
üzere satışa katılan paydaşlardan, sözlü olarak pey sürmelerini ister.
Sürülen peyler arttırma tutanağına yazılarak, karşılığı pey sahibi tarafından
imzalanır. Arttırma işlemine devam etmeyecek taliplerin, keyfiyeti arttırma
tutanağına yazması ve imzalaması zorunludur.
(8) Komisyon, yedinci fıkrada
belirtilen şekilde yapılan satış işlemi sonunda, tespit edilen rayiç bedelden
az olmamak üzere, en yüksek bedeli teklif eden paydaşa satış yapılmasını
karara bağlar ve bu paydaştan satış bedelinin yedi gün içerisinde banka
nezdinde açtırılacak vadeli hesaba yatırılması istenilir. Bu süre içerisinde
satış bedeli yatırılmaz ise, ikinci en yüksek teklif sahibine satış yapılır.
(9) Açık arttırma ile satışa iştirak
eden tek bir paydaş olması halinde, belirlenen rayiç değerinden az olmamak
üzere bu paydaşın vereceği teklif geçerli kabul edilir.
(10) Satış bedelinin yatırılmasından
sonra, satış işlemi, tapuda yeni malik adına tescil yapılmak üzere,
Müdürlükçe ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. İlgili tapu müdürlüğünce
tescil işlemi tamamlandıktan sonra, payı satılan ilgiliye durum bildirilir.
(11) Satış işlemi tamamlanıp
Komisyonca karara bağlanmadan evvel, üçte iki çoğunluk ile alınan karara
katılmayan maliklerin, üçte iki çoğunluk ile alınan kararı kabul etmeleri
halinde, açık artırma ile satış işlemi geçersiz
sayılır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Yapılacak Yardımlar ve Tahliye
Kira yardımı ve diğer yardımlar
MADDE 16 – (1) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Anlaşma
ile tahliye edilen uygulama alanındaki yapıların maliklerine tahliye
tarihinden itibaren konut ve işyerlerinin teslim tarihine veya ilgili kurumca
belirlenecek tarihe kadar, mümkün olması hâlinde geçici konut veya işyeri
tahsisi, mümkün olmaması hâlinde ise, Bakanlıkça kararlaştırılacak aylık kira
yardımı yapılabilir. Kira yardımı aylık 600 Türk Lirasını, yardım süresi ise,
18 ay’ı geçemez. Aylık kira bedeli, her yıl Türkiye İstatistik
Kurumu tarafından yayımlanan Tüketici Fiyatları Endeksi oranında güncellenir.
(2) Yapılacak kira yardımının ilk beş
aya kadar olan kısmı, taşınma masrafları da dikkate alınarak peşin olarak
ödenebilir.
(3) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Birinci
fıkrada belirtilen yapılarda kiracı veya sınırlı aynî hak sahibi olarak
ikamet edenlere veya işyeri işletenlere, birinci fıkraya göre belirlenen
aylık kira bedelinin iki katı kadar defaten kira yardımı yapılabilir.
(4) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Kira
yardımı başvuruları; Bakanlıkça belirlenecek bilgi ve belgelere istinaden
riskli alan veya rezerv yapı alanlarında ilgili kuruma, riskli alan dışındaki
riskli yapılarda ise Müdürlüğe yapılır.
(5) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Kira
yardımları;
a) Riskli alan veya rezerv yapı
alanlarında talebin uygulamayı yapan İdare veya TOKİ’ce uygun görülmesi ve
onaylanmak üzere Bakanlığa gönderilmesi üzerine, ilgililerine ödenmek üzere
İdare veya TOKİ’nin hesabına,
b) Riskli alan dışındaki riskli
yapılarda talebin Müdürlükçe uygun görülmesi ve onaylanmak üzere Bakanlığa
gönderilmesi üzerine, doğrudan riskli yapı maliklerinin hesap numaralarına
veya ilgililerine ödenmek üzere İdarenin hesabına,
yapılır.
(6) Kanun kapsamında kredi kullanacak
gerçek veya tüzel kişilerin bankalardan kullanacağı kredilere; Hazine
Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca
belirlenen oranlarda Dönüşüm Projeleri Özel Hesabından karşılanmak üzere faiz
desteği verilebilir.
(7) Dönüşüm Projeleri Özel Hesabından
aynı kişiye hem kira yardımı ve hem de faiz desteği yapılamaz. Kira
yardımından faydalananlar faiz desteğinden, faiz desteğinden faydalananlar
ise kira yardımından faydalanamaz.
(8) (Ek:RG-2/7/2013-28695) İdare
veya TOKİ, Kanun kapsamında yaptıkları uygulamalarda kendi bütçelerinden kira
yardımı yapabilir.
(9) (Ek:RG-2/7/2013-28695) Kanun kapsamında;
a) İlgili kurum veya gerçek veya özel
hukuk tüzel kişilerince yapılacak olan işlem, sözleşme, devir ve tesciller
ile uygulamalar, noter harcı, tapu harcı, belediyelerce alman harçlar, damga
vergisi, veraset ve intikal vergisi, döner sermaye ücreti ve diğer
ücretlerden; kullandırılan krediler sebebiyle lehe alınacak paralar ise banka
ve sigorta muameleleri vergisinden muaftır.
b) Riskli alanlarda gerçek kişiler
veya özel hukuk tüzel kişilerince, İlgili kurum adına değil de kendi adlarına
uygulamada bulunulması halinde, riskli alanlardaki yapıların mevcut alanları
için daha önce belediyelerce alman harç ve ücretlere ilave olarak, sadece
kullanım maksadı değişiklikleri ile yapı alanındaki artışlar için hesaplanan
harç ve ücret farkları alınır.
c) Uygulama alanındaki mevcut
yapıların İmar Mevzuatına uygun olup olmadığına bakılmaksızın, (a) ve (b)
bentlerinde belirtilen vergi, harç ve ücret muafiyetleri uygulanır.
ç) Alınmaması gereken harç, vergi ve
ücretler şunlardır.
1) 2/7/1964 tarihli ve 492
sayılı Harçlar Kanununun 38 inci maddesi uyarınca alınan noter harçları.
2) Harçlar Kanununun
57 nci maddesi uyarınca alınan tapu ve kadastro harçları.
3) 26/5/1981 tarihli ve 2464
sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 79 uncu, 80 inci, 84 üncü ve Ek 1 inci
maddesi uyarınca belediyelerce alınan harçlar.
4) 1/7/1964 tarihli ve 488
sayılı Damga Vergisi Kanunu uyarınca damga vergisine tâbi kâğıtlar sebebiyle
alınan damga vergisi.
5) 8/6/1959 tarihli ve 7338
sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu uyarınca alınan veraset ve intikal
vergisi.
6) Kurum ve kuruluşlarca döner sermaye
ücreti adı altında alınan bütün ücretler; Belediye Gelirleri Kanununun
86 ncı, 87 nci, 88 inci ve 97 nci maddeleri ile 3/5/1985
tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 21 inci ve 23 üncü maddeleri uyarınca
alınan her türlü ücret ve riskli olarak tespit edilen binaya ilişkin olarak
1/7/1993 tarihli ve 21624 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Otopark
Yönetmeliği uyarınca alınanlar da dahil olmak üzere, belediye
meclisi kararı ile belirlenen ve alınan her türlü ücret.
7) Kullandırılacak kredilerden dolayı
lehe alınacak paralar sebebiyle 13/7/1956 tarihli ve 6802 sayılı
Gider Vergileri Kanunu uyarınca alınması gereken banka ve sigorta muameleleri
vergisi.
Tahliye
MADDE 17 – (1) İlgili kurum ile anlaşma yapan
taşınmaz malikleri, ilgili kurumca belirlenecek takvime göre on beş gün
içinde var ise su, elektrik, telefon ve doğalgaz benzeri hizmet ve emlak
vergisi gibi vergi borçlarını ödeyerek yapıyı boş olarak teslim eder.
ALTINCI BÖLÜM
Planlama
Planlama süreci
MADDE 18 – (1) Uygulama alanına yönelik
olarak yapılacak planlarda alanın özelliğine göre; Afet risklerinin
azaltılması, fiziksel çevrenin iyileştirilmesi, korunması ve geliştirilmesi,
sosyal ve ekonomik gelişmenin sağlanması, enerji verimliliği ve iklim
duyarlılığı ile yaşam kalitesinin artırılması esastır.
(2) Bakanlık;
a) Riskli alan ve rezerv yapı alanı
ile riskli yapıların bulunduğu taşınmazlara ilişkin her tür ve ölçekteki
planı resen yapmaya, yaptırmaya ve onaylamaya,
b) Riskli alan ve rezerv yapı
alanındaki uygulamalarda faydalanılmak üzere; özel kanunlar ile öngörülen
alanlara ilişkin olanlar da dâhil, her tür ve ölçekteki planlama işlemlerine
esas teşkil edecek standartları belirlemeye ve gerek görülmesi hâlinde bu
standartları plan kararları ile tayin etmeye veya özel standartlar ihtiva
eden planlar yapmaya, onaylamaya ve kent tasarımları hazırlamaya,
yetkilidir.
(3) Büyükşehir belediyesi sınırları
içerisindeki ilçe belediyelerince hazırlanan imar planı teklifleri hakkında
ilgili büyükşehir belediyesinin görüşü alınır. Büyükşehir
belediyesinin onbeş gün içinde görüş vermemesi halinde, uygun görüş
verilmiş sayılır.
(4) (Değişik:RG-2/7/2013-28695) Plan
teklifleri; İdarece veya ilgililerince, riskli alanlarda ve rezerv yapı
alanlarında kentsel tasarım projesi ile birlikte, riskli yapı veya yapıların
bulunduğu parsellerde ise, Bakanlıkça talep edilmesi halinde kentsel tasarım
projesi ile birlikte hazırlanır ve planlama alanı ile yakın çevresinin meri
planları, mevcut durumu gösteren bilgi ve belgeler ve ilgili kurum ve kuruluş
görüşleri ile birlikte Bakanlığa iletilir. Bakanlıkça uygun görülen plan
teklifleri, aynen veya değiştirilerek onaylanır.
(5) Uygulama
alanında, 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını
Koruma Kanunu ile 16/6/2005 tarihli ve 5366 sayılı Yıpranan Tarihi ve
Kültürel Taşınmaz Varlıkların Yenilenerek Korunması ve Yaşatılarak
Kullanılması Hakkında Kanun kapsamında kalan alanlardan bulunması hâlinde,
alanın sit statüsü de gözetilerek, Kültür ve Turizm Bakanlığının görüşü
alınır. (Ekibare:RG-2/7/2013-28695) Kültür ve Turizm
Bakanlığı görüşünü otuz gün içerisinde bildirir.
(6) Bu madde kapsamındaki
uygulamaların zaruri kılması hâlinde, bu uygulamaların gerektirdiği iş ve
işlemler hakkında Kanunun 9 uncu maddesinin hükümleri uygulanır.
Planların değerlendirilmesi
MADDE 19 – (1) Bakanlık, uygulama alanın
özelliğine, planın ölçeğine ve ihtiyaç analizine göre kendisine sunulan
planda bulunması gereken esasları ve yapılacak tespit, araştırma ve inceleme
konularını belirler. Bunlara göre sunulan plan kararlarını değerlendirir. Bakanlık,
plan onaylarken, planlama esaslarını ve yapılan analiz ve kararlar ile
birlikte planın kent bütününe ve çevresine etkisini ve uyumunu, ulaşım
sistemi ile bütünleşmesini, sosyal ve teknik altyapı alanlarının sağlanmasını
ve kentsel doku ve yaşanabilirlik hususlarını da dikkate alır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 20 – (1) 4/8/2012 tarihli
ve 28374 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Afet Riski Altındaki
Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanunun Uygulama Yönetmeliği yürürlükten
kaldırılmıştır.
Geçiş hükmü
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımı
tarihinden önce Bakanlığa iletilmiş ve fakat henüz Bakanlar Kuruluna teklif
olarak sunulmamış olan riskli alan olarak ilân etme talebi işlemleri ile
rezerv yapı alanı olarak belirleme işlemleri, bu Yönetmelik hükümlerine göre
tamamlanır.
Riskli yapıların tespitinde geçici
uygulama
GEÇİCİ MADDE 2 –
(Ek:RG-2/7/2013-28695)
(1) Ek-2’de yer alan Riskli Yapıların
Tespit Edilmesine İlişkin Esasların yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı
ay süre ile hem anılan Esaslarla ve hem de 6/3/2007 tarihli ve
26454 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Deprem Bölgelerinde
Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre riskli yapı tespiti
yapılabilir. Altı ayın sonunda riskli yapı tespitleri sadece Ek-2’de yer alan
Esaslara göre yapılabilir.
(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önce Bakanlıkça lisanslandırılmış kurum ve kuruluşlarda riskli yapı
tespit raporu hazırlanmasında görev yapan mühendislerin, bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren altı ay içinde Bakanlıkça açılacak eğitim
programlarına katılarak en az bir katılım belgesi almaları zorunludur. Aksi
takdirde bu mühendisler altı ayın sonunda riskli yapı tespitinde görev
alamazlar.
Yürürlük
MADDE 21 – (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 22 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
Sayfa
|
|||||||||||||||||
Yorumlar