Neden Bu Kadar Tembeliz!!
Milet olarak çok tembeliz. Hem
de her acıdan iş , spor, çalışmak, kitap okumak, her yaş da her zaman tembellik
çeşitlilik gösterir. Bu günün işini yarına bırakmak o kadar alışkınız ki ne
zaman yeter nede işler biter. Hele bir de kendi işimiz veya serbest zamanlı bir
iş işe daha berbat durum oluyor.Başka birinin işinde, günde 8 saat çalışan bir
insan kendisinin çok çalıştığını, Patrona bütün parayı kendisi kazandırdığını ve
kendisi çıktığı zaman bu iş yerinin batacağını düşünerek hak etmediği maaş talep
eder veya iş den ayrılır, kendine bir işletme kurar, İlk günlerde bir hevesle
erken gelir geç gider ve işine dört elle sarılır.
Ancak beli bir zaman sonra
işletmeyi geliştirmek, Yönetim ve planlama dan da yoksun olduğu için ekip
kuramaz veya kurduğu ekibi motive edemez ve her işi kendisi yapmaya başlar. Beli
bir zaman sonra kendisi de sıkılır ve günde 2 saat çalışmaya başlar bıkkın bir
şekilde eğlence, boş işler, gereksiz konuşmalar uzun telefon görüşmeleri ve
gereksiz işlerle uğraşarak zaman geçirerek kendince iş yapar
Bir zaman da böyle devam eder,
kendine haklı neden ler bularak ekonomik kriz, çalışanların dürüst olmadığını,
yalancıdan geçilmediğini ve bu işin para kazandırmadığını şartların değiştiğini
söyleyerek kendine hayali engeller koyar ve işletmesini kapatır. Kendisin de
şans olmadığını ima ederek çevrem yok İnsanlar çok kıl milletin ağız kokusu
çekilmiyor bu iş yapılmaz bana destek veren yok, parasız olmuyor diyerek etraf
da dolaşır ve hiç bilmediği bir işe yeniden baslar ama orada da dikiş tutturamaz
ve başka bir yer de de çalışmak zorunda gider.
Ama haksızlık etmeyelim bu
insan tv izlemeye, oyun oynamaya, İnternet de saatler ce sörf yapmaya, uyumaya
zaman bulur. Tv nin karsısında 2 saat hiç kımıldamadan maç seyreder sonra onun
haberini de izler bir de onu gazetede okuyarak saatler ce arkadaş arasında
sohbet eder. Olmadı tekrarını da izler bu maç veya dizi olması fark etmez.
Sigara ya eğlenceye, yemeğe ve gezmeye para harcarken kitap almak ve eğitime
para vermeyi aptallık olarak görür. Kendisinin hiçbir şey öğrenmeye gerek
olmadığını söyler .
Simdi kabul edelim bu insan
kendine göre çok akıllı ve zekidir. Herkes aynı mı? Hayır, ama istisnalar
kaideleri bozmaz bunu da kabul edelim ve kendimize gelelim Hiçbir şeye ihtiyacımız yok, yalnız bir şeye
ihtiyacımız vardır: çalışkan olmak. Sosyal hastalıklarımızı araştırırsak asıl
olarak bundan başka, bundan mühim bir hastalık keşfedemeyiz. O halde ilk işimiz
bu hastalığı esaslı surette tedavi etmektir. Milleti çalışkan yapmaktır. Servet
ve onun doğal sonucu olan refah ve saadet yalnız ve ancak çalışkan insanların
hakkıdır.
Mustafa Kemal Atatürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder