AFET
RİSKİ ALTINDAKİ ALANLARIN DÖNÜŞTÜRÜLMESİ
HAKKINDA
KANUN
|
Kanun
No. 6306
|
|
Kabul
Tarihi: 16/5/2012
|
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç
ve Tanımlar
Amaç
MADDE
1-
(1) Bu Kanunun amacı; afet riski altındaki alanlar ile bu alanlar dışındaki
riskli yapıların bulunduğu arsa ve arazilerde, fen ve sanat norm ve
standartlarına uygun, sağlıklı ve güvenli yaşama çevrelerini teşkil etmek üzere
iyileştirme, tasfiye ve yenilemelere dair usul ve esasları
belirlemektir.
Tanımlar
MADDE
2-
(1) Bu Kanunun uygulanmasında;
a)
Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
b)
İdare: Belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeleri, bu sınırlar
dışında il özel idarelerini, büyükşehirlerde büyükşehir belediyelerini ve
Bakanlık tarafından yetkilendirilmesi hâlinde büyükşehir belediyesi sınırları
içindeki ilçe belediyelerini,
c)
Rezerv yapı alanı: Bu Kanun uyarınca gerçekleştirilecek uygulamalarda yeni
yerleşim alanı olarak kullanılmak üzere, TOKİ’nin veya İdarenin talebine bağlı
olarak veya resen, Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça
belirlenen alanları,
ç)
Riskli alan: Zemin yapısı veya üzerindeki yapılaşma sebebiyle can ve mal kaybına
yol açma riski taşıyan, Bakanlık veya İdare tarafından Afet ve Acil Durum
Yönetimi Başkanlığının görüşü de alınarak belirlenen ve Bakanlığın teklifi
üzerine Bakanlar Kurulunca kararlaştırılan alanı,
d)
Riskli yapı: Riskli alan içinde veya dışında olup ekonomik ömrünü tamamlamış
olan ya da yıkılma veya ağır hasar görme riski taşıdığı ilmî ve teknik verilere
dayanılarak tespit edilen yapıyı,
e)
TOKİ: Toplu Konut İdaresi Başkanlığını,
ifade
eder.
İKİNCİ
BÖLÜM
Uygulama
Tespit,
taşınmaz devri ve tescil
MADDE
3-
(1) Riskli yapıların tespiti, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikte belirlenen
usul ve esaslar çerçevesinde masrafları kendilerine ait olmak üzere, öncelikle
yapı malikleri veya kanuni temsilcileri tarafından, Bakanlıkça lisanslandırılan
kurum ve kuruluşlara yaptırılır ve sonuç Bakanlığa veya İdareye bildirilir.
Bakanlık, riskli yapıların tespitini süre vererek maliklerden veya
kanuni temsilcilerinden isteyebilir. Verilen süre içinde
yaptırılmadığı takdirde, tespitler Bakanlıkça veya İdarece yapılır veya
yaptırılır. Bakanlık, belirlediği alanlardaki riskli yapıların tespitini süre
vererek İdareden de isteyebilir. Bakanlıkça veya İdarece yaptırılan riskli yapı
tespitlerine karşı maliklerce veya kanuni temsilcilerince onbeş gün içinde
itiraz edilebilir. Bu itirazlar, Bakanlığın talebi üzerine üniversitelerce,
ilgili meslek disiplini öğretim üyeleri arasından görevlendirilecek dört ve
Bakanlıkça, Bakanlıkta görevli üç kişinin iştiraki ile teşkil edilen teknik
heyetler tarafından incelenip karara bağlanır. Bakanlık veya İdare tarafından
yapılan tespit işleminin masrafı ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. Tapu
müdürlüğü, binanın paydaşlarının müteselsil sorumlu olmalarını sağlamak üzere
tapu kaydındaki arsa payları üzerine, masraf tutarında müşterek ipotek
belirtmesinde bulunarak Bakanlığa veya İdareye ve binanın ayni ve şahsi hak
sahiplerine bilgi verir.
(2)
Riskli yapılar, tapu kütüğünün beyanlar hanesinde belirtilmek üzere, tespit
tarihinden itibaren en geç on iş günü içinde Bakanlık veya İdare tarafından
ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. Tapu kütüğüne işlenen belirtmeler hakkında,
ilgili tapu müdürlüğünce ayni ve şahsi hak sahiplerine bilgi verilir.
(3)
Bakanlığın talebi üzerine; 28/12/1960 tarihli ve 189 sayılı Millî Savunma
Bakanlığı İskân İhtiyaçları İçin Sarfiyat İcrası ve Bu Bakanlıkça Kullanılan
Gayrimenkullerden Lüzumu Kalmıyanların Satılmasına Salâhiyet Verilmesi Hakkında
Kanun ve 18/12/1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik
Bölgeleri Kanunu kapsamında bulunan yerler de dâhil olmak üzere, riskli
alanlarda ve rezerv yapı alanlarında olup Hazinenin özel mülkiyetinde bulunan
taşınmazlardan;
a)
Kamu idarelerine tahsisli olanlar, ilgili kamu idaresinin görüşü alınarak, 189
ve 2565 sayılı kanunlar kapsamında bulunan yerler için Millî Savunma
Bakanlığının uygun görüşü alınarak, Maliye Bakanlığının teklifi ve Bakanlar
Kurulu kararıyla,
b)
Kamu idarelerine tahsisli olmayanlar, ilgili kamu idaresinin görüşü alınarak
Maliye Bakanlığınca,
Bakanlığa
tahsis edilir veya Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye ve İdareye bedelsiz olarak
devredilebilir.
(4)
Hazine dışındaki kamu idarelerinin mülkiyetinde bulunan taşınmazlar, bu Kanunun
amaçları çerçevesinde kullanılmak üzere maliki olan kamu idarelerinin görüşü
alınarak Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu kararıyla Bakanlığa tahsis
edilerek tasarrufuna bırakılır veya Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye ve İdareye
bedelsiz olarak devredilebilir. Bu Kanuna göre uygulamada bulunulan alanlarda
yer alan tescil dışı alanlar, tapuda Hazine adına tescil edildikten sonra
Bakanlığa tahsis edilerek tasarrufuna bırakılır veya Bakanlığın talebi üzerine
TOKİ’ye ve İdareye bedelsiz olarak devredilebilir.
(5)
Tahsis ve devir tarihinden itibaren üç yıl içinde ve gerekli görülen hâllerde
Bakanlığın talebi üzerine Maliye Bakanlığınca uzatılan süre içinde maksadına
uygun olarak kullanılmadığı Bakanlıkça tespit edilen taşınmazlar, bedelsiz
olarak ve resen tapuda Hazine adına tescil edilir veya önceki maliki olan kamu
idaresine devredilir.
(6)
25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında olup riskli alanlarda ve
riskli yapılarda yaşayanların nakledilmesi için Bakanlıkça ihtiyaç duyulan
taşınmazlar, 4342 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (g)
bendindeki alanlardan sayılarak, tahsis amaçları aynı maddeye göre değiştirilip
tapuda Hazine adına tescil edilir; bu taşınmazlar hakkında bu Kanuna göre
uygulamada bulunulur.
(7)
Bu Kanunun uygulanması için belirlenen alanların sınırları içinde olup riskli
yapılar dışında kalan diğer yapılardan uygulama bütünlüğü bakımından Bakanlıkça
gerekli görülenler de bu Kanun hükümlerine tabi olur.
Tasarrufların
kısıtlanması
MADDE
4-
(1) Bakanlık veya uygulamayı yürütmesi hâlinde TOKİ veya İdare, riskli
alanlarda, riskli yapıların bulunduğu taşınmazlarda ve rezerv yapı alanlarında
bu Kanun kapsamındaki proje ve uygulamalar süresince her türlü imar ve yapılaşma
işlemlerini geçici olarak durdurabilir.
(2)
3 üncü maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen taşınmazlar, tahsis ve devir
işlemleri sonuçlandırılıncaya kadar Maliye Bakanlığınca satılamaz, kiraya
verilemez, tahsis edilemez, ön izne veya irtifak hakkına konu
edilemez.
(3)
Uygulama sırasında Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından talep edilmesi hâlinde,
hak sahiplerinin de görüşü alınarak, riskli alanlardaki yapılar ile riskli
yapılara elektrik, su ve doğal gaz verilmez ve verilen hizmetler kurum ve
kuruluşlar tarafından durdurulur.
Tahliye
ve yıktırma
MADDE
5-
(1) Riskli yapıların yıktırılmasında ve bunların bulunduğu alanlar ile riskli
alanlar ve rezerv yapı alanlarındaki uygulamalarda, öncelikli olarak malikler
ile anlaşma yoluna gidilmesi esastır. Anlaşma ile tahliye edilen yapıların
maliklerine veya malik olmasalar bile kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi olarak
bu yapılarda ikamet edenlere veya bu yapılarda işyeri bulunanlara geçici konut
veya işyeri tahsisi ya da kira yardımı yapılabilir.
(2)
Uygulamanın gerektirmesi hâlinde, birinci fıkrada belirtilenler dışında olup
riskli yapıyı kullanmakta olan kişilere de birinci fıkra hükümleri
uygulanabilir. Bu kişiler ile yapılacak olan anlaşmanın, bunlara yardım
yapılmasının ve enkaz bedeli ödenmesinin usul ve esasları Bakanlığın teklifi
üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.
(3)
Uygulamaya başlanmadan önce, riskli yapıların yıktırılması için, bu yapıların
maliklerine altmış günden az olmamak üzere süre verilir. Bu süre içinde yapı,
malik tarafından yıktırılmadığı takdirde, yapının idari makamlarca yıktırılacağı
belirtilerek ve tekrar süre verilerek tebligatta bulunulur. Verilen bu süre
içinde de maliklerince yıktırma yoluna gidilmediği takdirde, bu yapıların
insandan ve eşyadan tahliyesi ve yıktırma işlemleri, yıktırma masrafı ile
gereken diğer yardım ve krediler öncelikle dönüşüm projeleri özel hesabından
karşılanmak üzere, mahallî idarelerin de iştiraki ile mülki amirler tarafından
yapılır veya yaptırılır.
(4)
Birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarda belirtilen usullere göre süresinde
yıktırılmadığı tespit edilen riskli yapıların yıktırılması, Bakanlıkça yazılı
olarak İdareye bildirilir. Buna rağmen yıktırılmadığı tespit edilen yapılar,
Bakanlıkça yıkılır veya yıktırılır. Uygulamanın gerektirmesi hâlinde Bakanlık,
yukarıdaki fıkralarda belirtilen tespit, tahliye ve yıktırma iş ve işlemlerini
bizzat da yapabilir.
(5)
Bakanlık veya İdare tarafından yapılan yıktırmanın masrafları, ilgili tapu
müdürlüğüne bildirilir. Tapu müdürlüğü, yıkılan binanın paydaşlarının
müteselsil sorumlu olmalarını sağlamak üzere tapu kaydındaki arsa payları
üzerine masraf tutarında müşterek ipotek belirtmesinde bulunarak Bakanlığa veya
İdareye ve binanın ayni ve şahsi hak sahiplerine bilgi verir.
Uygulama
işlemleri
MADDE
6-
(1) Üzerindeki bina yıkılarak arsa hâline gelen taşınmazlarda daha önce kurulmuş
olan kat irtifakı veya kat mülkiyeti, ilgililerin muvafakatleri aranmaksızın
Bakanlığın talebi üzerine ilgili tapu müdürlüğünce resen terkin edilerek, önceki
vasfı ile değerlemede bulunularak veya malik ile yapılan anlaşmanın şartları
tapu kütüğünde belirtilerek malikleri adına payları oranında tescil edilir. Bu
taşınmazların sicilinde bulunan taşınmazın niteliği, ayni ve şahsi haklar ile
temlik hakkını kısıtlayan veya yasaklayan her türlü şerh, hisseler üzerinde
devam eder. Bu şekilde belirlenen uygulama alanında cins değişikliği, tevhit ve
ifraz işlemleri Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından resen yapılır veya
yaptırılır. Bu parsellerin malikleri tarafından değerlendirilmesi esastır. Bu
çerçevede, parsellerin tevhit edilmesine, münferit veya birleştirilerek veya
imar adası bazında uygulama yapılmasına, yeniden bina yaptırılmasına, payların
satışına, kat karşılığı veya hasılat paylaşımı ve diğer usuller ile yeniden
değerlendirilmesine sahip oldukları hisseleri oranında paydaşların en az üçte
iki çoğunluğu ile karar verilir. Bu karara katılmayanların bağımsız bölümlerine
ilişkin arsa payları, Bakanlıkça rayiç değeri tespit ettirilerek bu değerden az
olmamak üzere anlaşma sağlayan diğer paydaşlara açık artırma usulü ile satılır.
Bu suretle paydaşlara satış gerçekleştirilemediği takdirde, bu paylar,
Bakanlığın talebi üzerine, tespit edilen rayiç bedeli de Bakanlıkça ödenmek
kaydı ile tapuda Hazine adına resen tescil edilir ve yapılan anlaşma
çerçevesinde değerlendirilmek üzere Bakanlığa tahsis edilmiş sayılır veya
Bakanlıkça uygun görülenler TOKİ’ye veya İdareye devredilir. Bu durumda,
paydaşların kararı ile yapılan anlaşmaya uyularak işlem yapılır.
(2)
Üzerindeki bina yıkılmış olan arsanın maliklerine yapılan tebligatı takip eden
otuz gün içinde en az üçte iki çoğunluk ile anlaşma sağlanamaması hâlinde,
gerçek kişilerin veya özel hukuk tüzel kişilerinin mülkiyetindeki taşınmazlar
için Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından acele kamulaştırma yoluna da
gidilebilir. Bu Kanun uyarınca yapılacak olan kamulaştırmalar, 4/11/1983 tarihli
ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki
iskân projelerinin gerçekleştirilmesi amaçlı kamulaştırma sayılır ve ilk taksit
ödemesi, mezkûr fıkraya göre belirlenen tutarların beşte biri oranında yapılır.
Tapuda mülkiyet hanesi açık olan taşınmazlar ile mirasçısı belirli olmayan,
kayyım tayin edilmiş, ihtilaflı veya üzerinde sınırlı ayni hak tesis edilmiş
olan taşınmazların kamulaştırma işlemleri aynı madde hükümlerine tabidir.
Bakanlık, TOKİ veya İdare; kamulaştırma işlemlerinin yürütülmesi için mirasçılık
belgesi çıkartmaya, kayyım tayin ettirmeye veya tapuda kayıtlı son malike göre
işlem yapmaya yetkilidir. Tapuda kayıtlı malikin ölmüş olması hâlinde Bakanlık,
TOKİ veya İdare, kamulaştırma işlemi için mirasçılık belgesi çıkartabileceği
gibi, gerekiyorsa tapu sicilinde idari müracaat veya dava yolu ile kayıt
düzeltme de isteyebilir. Kamulaştırma için anlaşma sağlanması hâlinde, Bakanlık,
TOKİ veya İdare ile ilgililer arasında taşınmazın tescil veya terkinine
ilişkin ferağ ve muvafakati de ihtiva eden sözleşme ve uzlaşma tutanağı tanzim
edilir ve ilgili tapu müdürlüğüne gönderilerek kamulaştırmanın resen tapu
siciline işlenmesi sağlanır.
(3)
Anlaşma ile tahliye edilen, yıktırılan veya kamulaştırılan yapıların maliklerine
ve malik olmasalar bile bu yapılarda kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi olarak
en az bir yıldır ikamet ettiği veya bunlarda işyeri bulunduğu tespit edilenlere
konut, işyeri, arsa veya dönüşüm projeleri özel hesabından kredi veya mülkiyet
ya da sınırlı ayni hak sağlayan ve usul ve esasları Bakanlıkça belirlenen konut
sertifikası verilebilir. Bunlardan konutunu ve işyerini kendi imkânları ile
yapmak veya edinmek isteyenlere de kredi verilebilir. 20/7/1966 tarihli ve 775
sayılı Gecekondu Kanununa göre yoksul veya dar gelirli olarak kabul edilenlere
verilecek olan konut veya işyerleri; Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından,
15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısiyle
Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanunda belirtilen usul ve
esaslar uyarınca borçlandırma suretiyle de verilebilir.
(4)
Riskli alanlarda, rezerv yapı alanlarında ve riskli yapıların bulunduğu
taşınmazlar üzerinde yapımı gerçekleştirilen konutların bedelleri, gerekli
görüldüğünde, proje uygulamalarının yapıldığı illerdeki mevcut ekonomik durum,
tabii afetin ortaya çıkardığı durumlar, konut rayiç ve enkaz bedelleri ile
uygulama alanındaki kişilerin mal varlığı ve geliri göz önünde bulundurularak
Bakanlar Kurulu kararı ile yapım maliyetlerinin altında tespit edilebilir ve
sosyal donatı ve altyapı harcamaları uygulama maliyetine dâhil
edilmeyebilir.
(5)
Bakanlık;
a)
Riskli yapılara, rezerv yapı alanlarına ve riskli yapıların bulunduğu
taşınmazlara ilişkin her tür harita, plan, proje, arazi ve arsa düzenleme
işlemleri ile toplulaştırma yapmaya,
b)
Bu alanlarda bulunan taşınmazları satın almaya, ön alım hakkını kullanmaya,
bağımsız bölümler de dâhil olmak üzere taşınmazları trampaya, taşınmaz
mülkiyetini veya imar haklarını başka bir alana aktarmaya,
c)
Aynı alanlara ilişkin taşınmaz mülkiyetini anlaşma sağlanmak kaydı ile menkul
değere dönüştürmeye,
ç)
Kamu ve özel sektör işbirliğine dayanan usuller uygulamaya, kat veya hasılat
karşılığı usulleri de dâhil olmak üzere inşaat yapmaya veya yaptırmaya, arsa
paylarını belirlemeye,
d)
23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundaki esaslara göre
paylaştırmaya, payları ayırmaya veya birleştirmeye, 22/11/2001 tarihli ve 4721
sayılı Türk Medenî Kanunu uyarınca sınırlı ayni hak tesis etmeye,
yetkilidir.
(ç) bendinde belirtilen uygulamalar, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale
Kanununa tabi idareler ile iş birliği içinde veya gerçek ve özel hukuk tüzel
kişileri ile özel hukuka tabi anlaşmalar çerçevesinde de yapılabilir.
(6)
Bakanlık, riskli alanlardaki ve rezerv yapı alanlarındaki uygulamalarda
faydalanılmak üzere; özel kanunlar ile öngörülen alanlara ilişkin olanlar da
dâhil, her tür ve ölçekteki planlama işlemlerine esas teşkil edecek standartları
belirlemeye ve gerek görülmesi hâlinde bu standartları plan kararları ile tayin
etmeye veya özel standartlar ihtiva eden planlar yapmaya, onaylamaya ve kent
tasarımları hazırlamaya yetkilidir.
(7)
Bu Kanun çerçevesinde dönüştürmeye tabi tutulan taşınmazların, üzerindeki
köhnemiş yapılar da dâhil olmak üzere, muhdesatı ile birlikte değer tespiti
işlemleri ve dönüşüm ile oluşacak taşınmazların değerlemeleri Bakanlık, TOKİ
veya İdarece yapılır veya yaptırılır.
(8)
Riskli alan ve rezerv yapı alanı dışında olup da bu Kanunun öngördüğü amaçlar
bakımından güçlendirilebileceği teknik olarak tespit edilen yapılar için,
Bakanlar Kurulunca belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde Bakanlıkça dönüşüm
projeleri özel hesabından güçlendirme kredisi verilebilir.
(9)
Bu Kanun uyarınca tesis edilen idari işlemlere karşı tebliğ tarihinden itibaren
otuz gün içinde 6/1/1982 tarihli ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu
uyarınca dava açılabilir. Bu davalarda yürütmenin durdurulmasına karar
verilemez.
(10)
Bu Kanun uyarınca yapılan iş ve işlemlere ilişkin olarak adrese dayalı nüfus
kayıt sisteminde belirtilen adreslere yapılan tebligat, muhataplarına yapılmış
sayılır.
(11)
Bu Kanun hükümlerine göre Maliye Bakanlığınca Bakanlığa tahsis edilerek
tasarrufuna bırakılan veya Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye veya İdareye
devredilen taşınmazlar üzerinde bu Kanun kapsamındaki uygulamalara bağlı olarak
meydana gelen yeni taşınmazlar Bakanlığın, TOKİ’nin veya İdarenin isteği
üzerine, kendileri ile anlaşma sağlanan gerçek kişiler veya mirasçıları ile
tüzel kişiler adına tapuya tescil olunur.
(12)
Bakanlık, bu Kanunda belirtilen iş ve işlemlere ilişkin olarak TOKİ’ye veya
İdareye yetki devrine ve bu iş ve işlemlerden hangilerinin TOKİ veya İdare
tarafından yapılacağını belirlemeye yetkilidir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Dönüşüm
Gelirleri ve Diğer Hükümler
Dönüşüm
gelirleri
MADDE
7-
(1) Bu Kanunda öngörülen amaçlar için kullanılmak üzere aşağıda sayılan
gelirler, dönüşüm gelirleri olarak ilgili yıl genel bütçesinin (B) işaretli
cetvelinde özel gelir olarak öngörülür ve gelir gerçekleşmesine bağlı olarak
gelir kaydedilir:
a)
9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu gereğince, çevre katkı payı ve
idari para cezası olarak tahsil edilerek genel bütçeye gelir kaydedilecek
tutarın yüzde ellisi.
b)
31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 2 nci maddesinin birinci
fıkrasının (B) bendine göre Hazine adına orman dışına çıkarılan yerlerin
satışından elde edilen gelirlerin yüzde doksanını geçmemek üzere Bakanlar Kurulu
kararı ile belirlenen orana tekabül eden tutar.
c)
İller Bankası Anonim Şirketinin Hazine gelirleri ve faiz gelirleri dışındaki
banka faaliyetleri ile 26/1/2011 tarihli ve 6107 sayılı İller Bankası Anonim
Şirketi Hakkında Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca yapacağı
faaliyetlerden elde edeceği kârın yüzde ellisi.
(2)
İlgili yıl genel bütçesinin (B) işaretli cetvelinde özel gelir olarak tahmin
edilen dönüşüm gelirleri karşılığı tutar, Bakanlık bütçesinde özel ödenek olarak
öngörülür. Ödenek tutarını aşan gelir gerçekleşmeleri karşılığında ödenek
eklemeye Çevre ve Şehircilik Bakanı yetkilidir. Özel gelir ve ödenek kaydedilen
tutarlardan yılı içinde harcanmayan kısımları ertesi yıl bütçelerine devren
gelir ve ödenek kaydetmeye Maliye Bakanı yetkilidir.
(3)
Gerektiğinde dönüşüm faaliyetlerinde kullanılmak üzere Bakanlık bütçesinde özel
ödenek dışındaki mevcut veya yeni açılacak tertiplere, genel bütçenin diğer
tertiplerinden ödenek aktarmaya Maliye Bakanı yetkilidir. Bu tertiplerde yılı
içinde kullanılmayan tutarlar, ertesi yıla devredilemez.
(4)
Bu madde kapsamındaki ödenekler, Bakanlığın merkez muhasebe birimi adına
açılacak dönüşüm projeleri özel hesabına aktarılmak suretiyle kullanılır.
Bakanlığın dönüşüm faaliyetlerine ilişkin giderleri, 14/7/1965 tarihli ve 657
sayılı Devlet Memurları Kanunu ile diğer kanunların sözleşmeli personel
çalıştırılmasına dair hükümlerine bağlı kalınmaksızın çalıştırılacak sözleşmeli
personel giderleri de dâhil olmak üzere, dönüşüm projeleri özel hesabından
karşılanır. Bu madde kapsamındaki ödenekler ile dönüşüm projeleri özel
hesabından yapılacak kullanımlar yılı yatırım programı ile ilişkilendirilmez.
(5)
Bu Kanunda öngörülen amaçlar için kullanılmak üzere;
a)
Bu Kanunda öngörülen uygulamalar sonucunda elde edilecek her türlü gelir ve
hasılat,
b)
Bakanlığa tahsis veya devredilen taşınmazlardan imar uygulamasına tabi tutulması
sonucunda tapuda Hazine adına tescil edilenlerin satışından elde edilecek
gelirler,
c)
Dönüşüm projeleri özel hesabından kullandırılan krediler kapsamında ilgili kişi
veya kuruluşlarca yapılan geri ödemeler ile bu kapsamda tahsil edilen gecikme
zamları,
ç)
Her türlü şartlı veya şartsız bağış ve yardımlar ile sair gelirler,
dönüşüm
projeleri özel hesabına gelir olarak kaydedilir. Birinci fıkranın (c) bendinde
belirtilen tutar, hesap dönemini takip eden yılın mayıs ayı sonuna kadar
Bakanlığın merkez muhasebe birimine aktarılır. Bu Kanun kapsamındaki
uygulamalara yönelik olarak Bakanlık tarafından sağlanacak kredilerin vadesi
geçtiği hâlde geri ödenmeyen kısımları, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre vergi dairelerince
takip ve tahsil edilir.
(6)
Bu Kanun kapsamında sağlanması öngörülen krediler ile dönüşüm faaliyetleri
kapsamında yapılacak konutlara ilişkin, hak sahiplerince bankalardan
kullanılacak kredilere dönüşüm projeleri özel hesabından karşılanmak üzere faiz
desteği verilebilir. Bu işlemlere ve verilecek desteğe ilişkin usul ve esaslar
Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanın teklifi üzerine Bakanlar
Kurulunca belirlenir.
(7)
Bakanlık, dönüşüm projeleri özel hesabı gelirlerinin elde edilmesi, tahsili ve
takibi ile bu hesaba bütçeden aktarılan tutarların dönüşüm faaliyetleri
kapsamında yürütülecek hibe veya borç verme programlarında kullanımı, her türlü
yapım, mal ve hizmet alımına ilişkin taahhütlere girişilmesi, giderleştirilmesi,
muhasebeleştirilmesi, denetimi ve özel hesabın işleyişine ilişkin diğer usul ve
esasları, Maliye Bakanlığının uygun görüşünü alarak belirlemeye
yetkilidir.
(8)
Bu Kanun kapsamında uygulamada bulunacak olan belediyeler, yatırıma ilişkin
yıllık bütçelerinin yüzde beşi ile 26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye
Gelirleri Kanununun 80 inci maddesi uyarınca tahsil edilen harç gelirlerinin
yüzde ellisini, bu Kanunda öngörülen uygulamalara ayırmak zorundadır.
(9)
Bu Kanun uyarınca yapılacak olan işlem, sözleşme, devir ve tesciller ile
uygulamalar, noter harcı, tapu harcı, belediyelerce alınan harçlar, damga
vergisi, veraset ve intikal vergisi, döner sermaye ücreti ve diğer ücretlerden;
kullandırılan krediler sebebiyle lehe alınacak paralar ise banka ve sigorta
muameleleri vergisinden müstesnadır.
(10)
Gerçek kişilerce ve özel hukuk tüzel kişilerince uygulamada bulunulan riskli
alanlardaki yapıların mevcut alanları için daha önce belediyelerce alınan harç
ve ücretlere ilave olarak, sadece kullanım maksadı değişiklikleri ile yapı
alanındaki artışlar için hesaplanan harç ve ücret farkları alınır.
(11)
Bu Kanunda belirtilen iş, işlem ve hizmetlere tahsis edilmiş olan taşınır ve
taşınmazlar ile her türlü hak ve alacaklar, para ve para hükmündeki kıymetli
evrak, kamu yararı amacına tahsis edilmiş sayılır ve bunlar hakkında haciz ve
tedbir uygulanamaz.
(12)
Bakanlık, bu Kanun kapsamındaki uygulamalarda kullanılmak üzere dönüşüm
projeleri özel hesabından TOKİ, İdare ve İller Bankası Anonim Şirketine kaynak
aktarabilir. İller Bankası Anonim Şirketine aktarılan kaynak, Bankanın gelir ve
gider hesapları ile ilişkilendirilmeksizin Dönüşüm Projeleri Özel Hesabının
işleyişine ilişkin usul ve esaslar çerçevesinde kullanılır.
(13)
Bu maddede öngörülen gelirler, bu Kanunun amaçları dışında
kullanılamaz.
Çeşitli
hükümler
MADDE
8-
(1) Bu Kanun uyarınca kamu kaynağı kullanılarak gerçekleştirilen her türlü mal
ve hizmet alımları ile yapım işleri, 4734 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin
birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen hâllere dayanan işlerden
sayılır.
(2)
Bakanlık, TOKİ ve İdare; danışmanlık, yazılım, araştırma, her tür ve ölçekte
harita, etüt, proje, kadastro, kamulaştırma, mikro bölgeleme, risk yönetimi ve
sakınım planı çalışmalarını, her tür ve ölçekte plan yapımı ve imar uygulaması
işlerini ve dönüşüm uygulamalarını, 4734 sayılı Kanun kapsamındaki idareler ile
akdedecekleri protokoller çerçevesinde 4734 sayılı Kanuna tabi olmaksızın ortak
hizmet uygulamaları suretiyle de gerçekleştirebilirler.
(3)
Riskli yapıların tespiti, tahliyesi ve yıktırma iş ve işlemleri ile değerleme
işlemlerini engelleyenler hakkında, işlenen fiil ve hâlin durumuna göre
26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uyarınca
Cumhuriyet başsavcılığına suç duyurusunda bulunulur. Riskli yapıların tespiti,
bu yapıların tahliyesi ve yıktırılması iş ve işlemlerine dair görevlerinin
gereklerini yerine getirmeyen kamu görevlileri hakkında, tabi oldukları ceza ve
disiplin hükümleri uygulanır.
(4)
Bakanlık, TOKİ ve İdare; bu Kanun kapsamındaki uygulamalarda, uygulama süresini
aşmamak kaydı ile 657 sayılı Kanun ile diğer kanunların sözleşmeli personel
çalıştırılmasına dair hükümlerine bağlı kalmaksızın, özel bilgi ve ihtisas
gerektiren konularda sözleşmeli personel çalıştırabilir. Bu suretle
çalıştırılacakların unvanı, sayısı, ücretleri ile diğer hususlar Bakanlar
Kurulunca belirlenir.
(5)
Bu Kanun kapsamındaki işler ile ilgili olarak valilikler, belediyeler ve diğer
kamu kurumları personelinden Bakanlık emrinde geçici olarak
görevlendirilenler hakkında 657 sayılı Kanunun ek 8 inci maddesinin birinci
fıkrasının (d) bendinde yer alan süre sınırlaması uygulanmaz.
(6)
Bu Kanun uyarınca yapılacak anlaşmaların usul ve esasları Bakanlıkça
belirlenir.
(7)
Riskli yapıların tespit edilmesine veya ettirilmesine dair usul ve esaslar,
risklilik kriterleri, riskli yapıların tespitinde ve itirazların
değerlendirilmesinde görev alacak teknik heyet ve diğer komisyonlar ile bu
Kanunun uygulanmasına dair diğer usul ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak
yönetmelikler ile düzenlenir.
(8)
Riskli yapı tespitlerine karşı yapılacak itirazları inceleyip karara bağlayacak
teknik heyetlerde üniversiteler tarafından görevlendirileceklere, fiilen görev
yaptıkları her gün için, (4.000) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile
çarpımı sonucunda bulunacak tutarda huzur hakkı ödenir. Bir ayda fiilen görev
yapılan gün sayısının beşi aşması hâlinde, aşan günler için huzur hakkı
ödenmez.
(9)
Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu ile ulusal, bölgesel ve yerel yayın yapan özel
televizyon kuruluşları ve radyolar, ayda en az doksan dakika afet, afet
risklerinin azaltılması ve kentsel dönüşüm konularında uyarıcı ve eğitici
mahiyette yayınlar yapmak zorundadır. Bu yayınlar, asgari otuz dakikası
17:00-22:00 saatleri arasında olmak üzere, 08:00-22:00 saatleri arasında yapılır
ve yayınların kopyaları her ay düzenli olarak Radyo ve Televizyon Üst Kuruluna
teslim edilir. Bu saatler dışında yapılan yayınlar, aylık doksan dakikalık
süreye dâhil edilmez. Bu programlar, Bakanlık, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu
ile ilgili diğer kamu kurum ve kuruluşları ile bilimsel kuruluşlar, kamu kurumu
niteliğindeki meslek kuruluşları veya sivil toplum kuruluşları tarafından
hazırlanır veya hazırlatılır. Hazırlanan programların, Bakanlığın olumlu görüşü
alındıktan sonra Radyo ve Televizyon Üst Kurulu tarafından radyo ve
televizyonlarda yayınlanması sağlanır. Bu fıkra kapsamında yapılan yayınlar için
herhangi bir bedel ödenmez. Bu yayınların ve sürelerinin denetimi Radyo ve
Televizyon Üst Kurulunca yapılır.
Uygulanmayacak
mevzuat
MADDE
9-
(1) Bu Kanun uyarınca yapılacak olan planlar, 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı
İmar Kanununda ve imara ilişkin hükümler ihtiva eden özel kanunlar da dâhil
olmak üzere diğer mevzuatta belirtilen kısıtlamalara tabi değildir. Bu Kanuna
tabi riskli yapılar, riskli alanlar ve rezerv yapı alanları hakkında 7269 sayılı
Kanunun uygulanıyor olması bu Kanunun uygulanmasına engel teşkil
etmez.
(2)
Bu Kanun kapsamındaki alanlarda bu Kanunun öngördüğü uygulamaların zaruri
kılması hâlinde, bu uygulamaların gerektirdiği iş ve işlemler hakkında;
a)
26/1/1939 tarihli ve 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin
Aşılattırılması Hakkında Kanunun,
b)
31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun,
c)
Afete maruz bölgeye ilişkin hükümleri saklı kalmak kaydıyla 15/5/1959 tarihli ve
7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısiyle Alınacak Tedbirlerle
Yapılacak Yardımlara Dair Kanunun,
ç)
28/12/1960 tarihli ve 189 sayılı Millî Savunma Bakanlığı İskân İhtiyaçları İçin
Sarfiyat İcrası ve Bu Bakanlıkça Kullanılan Gayrimenkullerden Lüzumu
Kalmıyanların Satılmasına Salâhiyet Verilmesi Hakkında Kanunun,
d)
18/12/1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri
Kanununun,
e)
12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun,
f)
21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun,
g)
4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı Kıyı Kanununun,
ğ)
25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun,
h)
16/6/2005 tarihli ve 5366 sayılı Yıpranan Tarihi ve Kültürel Taşınmaz
Varlıkların Yenilenerek Korunması ve Yaşatılarak Kullanılması Hakkında Kanunun,
ı)
3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun,
i)
Geri görünüm ve etkilenme bölgeleri bakımından 18/11/1983 tarihli ve 2960 sayılı
Boğaziçi Kanununun,
bu
Kanunun uygulanmasını engelleyici hükümleri ve diğer kanunların bu Kanuna aykırı
hükümleri uygulanmaz. Ancak, bu Kanunun öngördüğü uygulamalar sırasında,
bahsedilen kanunların amaçları ayrıca gözetilir. Uygulamalar için 6831 sayılı
Kanuna tabi alanların kullanılması zaruri olduğu takdirde, başka yerlerde en az
bu alanlar kadar alanın ağaçlandırılması, 3573 sayılı Kanuna tabi alanların
kullanılması zaruri olduğu takdirde de, başka yerlerde en az bu alanlar kadar
alanın zeytinlik alan hâline getirilmesi mecburidir.
(3)
2863 sayılı Kanun ve 5366 sayılı Kanun kapsamındaki alanlarda uygulamada
bulunulması hâlinde alanın sit statüsü de gözetilerek Kültür ve Turizm
Bakanlığının görüşü alınır.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Diğer
Mevzuatta Yapılan Değişiklikler ve Son Hükümler
MADDE
10-
6831 sayılı Kanuna aşağıdaki madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 13- Şehrin içindeki veya yakın çevresindeki ormanlık alanların afetler
öncesinde piknik alanı, mesire yeri ve afet sonrasında geçici barınma yeri
olarak kullanılması için Orman Genel Müdürlüğünce veya bu Genel Müdürlüğün uygun
görmesi hâlinde talepte bulunan idarelerce altyapı hizmetleri
verilir.”
MADDE
11-
775 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş, aynı maddeye birinci fıkradan sonra gelmek üzere
aşağıdaki fıkra eklenmiş ve sonraki fıkralar buna göre teselsül ettirilmiştir.
“a)
Gecekondunun sahibi ise, gecekondusuna karşılık gelecek şekilde, borçlanma
suretiyle veya sair şekillerde konut verilinceye veya nakde dönüştürülüp
ödeninceye veya konut yapmak üzere arsa tahsis edilip lüzumu halinde kredisi
sağlanmak suretiyle, 27 nci maddedeki süre ve şartlara uygun olarak konutunu
yapıncaya kadar,”
“Birinci
fıkra kapsamındaki uygulamalarda, yönetmelik ile belirlenen şartlara göre nakdî
yardım yapılabilir.”
MADDE
12-
2942 sayılı Kanunun 15 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ile
aynı maddenin sekizinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye
onbirinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Türk
Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine bağlı meslek odalarının her biri tarafından,
üyelerinin oturdukları yer göz önünde bulundurularak; illerden nüfusu
beşyüzbinin altında olanlar için yirmibeş ila elli, nüfusu beşyüzbin ile
birmilyon arasında olanlar için elli ila yüz, nüfusu birmilyon ile üçmilyon
arasında olanlar için yüz ila yüzelli, nüfusu üçmilyonun üzerinde olanlar için
yüzelli ila üçyüzelli bilirkişi ve ayrıca il merkezleri için il idare kurulları
ve ilçeler için ilçe idare kurulları tarafından, bu bölgelerde oturan ve
mühendis veya mimar olan taşınmaz mal sahipleri veya kiracılar arasından nüfusa
göre belirlenen bilirkişi sayılarının en az üçte biri kadar bilirkişi, her yıl
ocak ayının ilk haftasında seçilerek isim ve adreslerini belirten listeler
valiliklere verilir.”
“Taraflar,
mahkemelere bildirilen listelerde yazılı olanlar ve yukarıdaki fıkrada
belirtilen kimseler arasından bilirkişi seçmekte anlaşamadıkları takdirde;
bilirkişiler, hâkimin kararı ile tayin edilen gün ve saatte, valilikçe,
tarafların huzurunda ve gelmeyenin gıyabında kura yolu ile seçilir. Valilik,
kuranın adil olarak yapılabilmesi için gerekli tedbirleri alır. Kuraya ilişkin
itirazlar, davanın görüldüğü mahkemece karara bağlanır.”
“Sermaye
Piyasası Kuruluna kayıtlı olarak faaliyet gösteren lisanslı değerleme
kuruluşlarının isim ve adreslerini belirten listeler, her yıl ocak ayı içinde,
ikinci fıkradaki mahkemelere bildirilmek üzere Sermaye Piyasası Kurulunca
valiliklere gönderilir. Yeterli sayıda değerleme uzmanı bulunan yerlerde, 10
uncu maddede öngörülen değer tespitleri, bilirkişi sıfatıyla öncelikle Sermaye
Piyasası Kurulundan lisanslı değerleme uzmanlarına, taşınmaz geliştirme
konusunda yüksek lisans veya doktora yapmış olan uzmanlara
yaptırılır.”
MADDE
13-
2/3/1984 tarihli ve 2985 sayılı Toplu Konut Kanununun 2 nci maddesinin birinci
fıkrasına (f) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş ve mevcut (g)
bendi (h) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
“g)
Ek 1 inci maddenin birinci fıkrasının (m) bendi kapsamında; talep edilen proje
ve uygulamaların İdarece yapılması veya yaptırılması için imzalanan
protokollerle belirlenen inşaat bedelinin yüzde üçünden az, yüzde onundan fazla
olmamak üzere, ilgili kurum ve kuruluşlardan alınacak olan idare hizmet payı
tutarlarından,”
MADDE
14-
3194 sayılı Kanuna aşağıdaki maddeler eklenmiştir.
“EK
MADDE 5- 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanunu ve bu Kanuna göre
çıkarılacak yönetmeliklerden imar uygulamalarına ilişkin olanlar, bu Kanun ile
bu Kanun uyarınca yürürlüğe konulan yönetmelikler ve beldenin şartları da
gözetilerek, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından onaylandıktan sonra Resmî
Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girer.”
“GEÇİCİ
MADDE 14- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce belediyelerce imar
uygulamalarına ilişkin olarak çıkarılmış olan yönetmelikler, ek 5 inci maddedeki
esaslar çerçevesinde bu maddenin yayımı tarihinden itibaren en geç bir yıl
içinde hazırlanarak anılan maddedeki usule göre yürürlüğe konulacak
yönetmeliklerle değiştirilir. Aksi takdirde, anılan yönetmelikler bir yıllık
sürenin bittiği tarih itibarıyla yürürlükten kalkar.”
MADDE
15-
5366 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci, ikinci ve
üçüncü cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı Kanunun 4 üncü maddesine
birinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve sonraki fıkralar
buna göre teselsül ettirilmiştir.
“Yenileme
alanları; il özel idarelerinde il genel meclisinin ve belediyelerde belediye
meclisinin üye tam sayısının salt çoğunluğunun kararı ile belirlenir. İl özel
idaresinde il genel meclisince ve büyükşehirler dışındaki belediyelerde belediye
meclisince bu konuda alınan kararlar, Çevre ve Şehircilik
Bakanlığının teklifi ile Bakanlar Kuruluna sunulur. Büyükşehirlerde
ise ilçe belediye meclislerince alınan kararlar, büyükşehir belediye meclisince
onaylanması üzerine Çevre ve Şehircilik Bakanlığının teklifi ile Bakanlar
Kuruluna sunulur.”
“Kamu
hizmeti için ayrılan alanlar hariç olmak üzere, yenileme alanı sınırları içinde
toplu yapı olarak sınırları imar ve parselasyon plânlarında belirlenmek
kaydıyla, yapılı veya yapısız imar parsellerine belediye veya il özel idaresi ve
diğer ilgili kurullar tarafından tasdik edilen mimarî projelere uygun olarak
23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun toplu yapıya ilişkin
hükümlerine göre toplu yapı olarak tek bir kat mülkiyeti tesis edilebilir.
Belediyeler ve il özel idareleri; bu alanlar içindeki parsel maliklerinin sosyal
altyapı ve tesisleri, ortak kullanım yerleri, sosyal tesis ve hizmetlere ilişkin
alanları kullanma ve yararlanma şartları ile masraflarına katılma usullerine
ilişkin işletme projeleri hazırlayarak tapu sicilinin beyanlar hanesinde
belirtmelerini isteyebileceği gibi, hazırlanmış olan restorasyon ve restitüsyon
projelerine uygun olarak irtifak hakkı tesisi veya parselasyon plânları yapılmak
suretiyle 634 sayılı Kanunun 12 nci maddesinde belirtilen belgelerin toplu yapı
ilişkisini gösterir şekilde hazırlanıp 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat
Kanunu hükümleri uyarınca ilan edilmesinden ve kesinleşmesinden sonra kat
mülkiyeti ve kat irtifakını re’sen tapu siciline tescil ettirmeye
yetkilidir.”
MADDE
16-
5366 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrasından ve 4 üncü maddesinin
mevcut üçüncü fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“Yenileme
projelerinin gerektirdiği uygulamalar, verilen süre içinde yapı malikince
yapılmadığı takdirde, il özel idaresi veya belediye tarafından yapılarak masrafı
yapı malikinden tahsil edilir. İl özel idaresi veya belediye tarafından, yapı
malikinin uygulama masraflarını ödemesini kolaylaştırıcı tedbirler alınabilir.
Bu tedbirlere ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.”
“Bu
Kanun kapsamında açılacak kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın
tesciline ilişkin davalarda görev alacak bilirkişiler, 28/7/1981 tarihli ve 2499
sayılı Sermaye Piyasası Kanununa tabi olarak faaliyet gösteren değerleme
uzmanları arasından seçilir. Bu uzmanlar, Sermaye Piyasası Kurulu tarafından
oluşturulan değerleme standartlarını esas alarak raporlarını düzenler.”
MADDE
17-
3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesinin birinci
fıkrasının üçüncü cümlesinde yer alan “yapılabilmesi Bakanlar Kurulu kararına
bağlıdır.” ibaresi “yapılabilmesi için ilgili belediyenin talebi
ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca bu
yönde karar alınması şarttır.” şeklinde değiştirilmiş ve maddeye onüçüncü
fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Büyükşehirlerde
büyükşehir belediye meclisinin, il ve ilçelerde belediye meclislerinin salt
çoğunluk ile alacağı karar ile masrafların tamamı veya bir kısmı belediye
bütçesinden karşılanmak kaydıyla kentin uygun görülen alanlarında bina
cephelerinde değişiklik ve yenileme ile özel aydınlatma ve çevre tanzimi
çalışmaları yapılabilir. Cephe değişikliği yapılacak binalarda telif hakkı
sahibi proje müelliflerine talep etmeleri hâlinde, değiştirilecek cephe veya
cephelerin beher metrekaresi için bir günlük net asgari ücret tutarını geçmemek
üzere telif hakkı ödenir. Büyükşehir belediye meclisince uygun görülmesi
hâlinde, büyükşehir belediyesi içindeki ilçe belediyeleri kendi sınırları içinde
bu fıkrada belirtilen iş ve işlemleri yapabilir.
Bina
cephelerinde değişiklik ve yenileme ile özel aydınlatma ve çevre tanzimi
çalışmaları için yapılması gereken iş, işlem ve yetkilendirmeler, kat
maliklerinin arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karara göre yapılır.
Büyükşehir
belediyelerince, kentsel dönüşüm ve gelişim alanı ilan edilen alanlar ile 5366
sayılı Kanuna göre yenileme alanı ilan edilen alanlarda veya bu Kanunun 75 inci
maddesine göre kamu kurum ve kuruluşları ile protokol yapmaları hâlinde,
büyükşehir belediye meclisi kararı ile, yıkılan ibadethane ve yurtların yerine
veya ihtiyaç duyulan yerlerde ibadethane ve yurt inşa edilebilir.”
MADDE
18-
19/9/2006 tarihli ve 5543 sayılı İskân Kanununa aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
“EK
MADDE 1- (1) Afet riski veya fen, sanat ve sağlık kurallarına aykırılık
sebebiyle veya Bakanlar Kurulunca belirlenen özel proje alanlarında
gerçekleştirilecek olan yeniden iskân uygulamalarında, buralardaki yerleşim
merkezlerinde yaşayan ailelerin daha elverişli yerlerde iskânları ile köye dönüş
projeleri çerçevesindeki iskân çalışmaları; ilgili proje için alınan Bakanlar
Kurulu kararında belirtilen hak sahipliği ve borçlandırma usul ve esaslarına
göre, Bakanlar Kurulunca tespit edilen orman veya mera vasıflı alanlardan ve
Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan
taşınmazlardan uygun görülen yeni yerleşim yerlerinde, bu Kanun hükümlerine göre
yapılır.
(2)
Bu madde kapsamındaki uygulamalara ilişkin talebin diğer kamu kurum veya
kuruluşlarından gelmesi hâlinde, altyapı hizmetleri de dâhil olmak üzere yeniden
yerleşim için gerekli görülen her türlü ödenek, Bakanlığın görüşü alınarak ana
projeyi yürüten kuruluşun bütçesine konulur ve ihtiyaç duyulan ödenek, Bakanlık
bütçesine ilgili kuruluş tarafından transfer edilir. Afet riski altındaki
alanların dönüştürülmesi hizmetleri için kanun ile öngörülen dönüşüm projeleri
özel hesabından bu madde kapsamındaki uygulamalarda kullanılmak üzere kaynak
aktarılabilir.”
MADDE
19-
29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin;
a)
2 nci maddesinin birinci fıkrasının (e), (f) ve (ğ) bentleri aşağıdaki şekilde,
(h) bendinde yer alan “dört ay içerisinde” ibaresi “üç ay içinde” şeklinde
değiştirilmiş, anılan fıkraya (m) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (n)
bendi eklenmiş ve takip eden bent buna göre teselsül ettirilmiştir.
“e)
Bakanlığın görev alanına giren konularda her türlü etüt, plan, proje, maliyet
hesaplarını ve yapım işlerini yapmak veya yaptırmak.
f)
Yapı denetimi sistemini oluşturarak 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı Yapı
Denetimi Hakkında Kanun ile Bakanlığa verilen görevleri yapmak ve kamu kurum ve
kuruluşları tarafından yapılan veya yaptırılanlar da dâhil olmak üzere yapıların
can ve mal emniyeti ile mevzuata ve tekniğine uygunluk bakımından denetimini
yapmak veya yaptırmak, tespit edilen aykırılık ve noksanlıkların giderilmesini
istemek ve sağlamak; yapılarda enerji verimliliğini artırıcı düzenlemeleri
yapmak, buna ilişkin faaliyetleri yönetmek ve izlemek; yapı malzemelerinin
denetimine ve uygunluk değerlendirmesine ilişkin iş ve işlemleri
yapmak.”
“ğ)
Gecekondu, kıyı alanları ve tesisleri ile niteliğinin bozulması nedeniyle orman
ve mera dışına çıkarılan alanlar dâhil kentsel ve kırsal alan ve yerleşmelerde
yapılacak iyileştirme, yenileme ve dönüşüm uygulamalarında idarelerce uyulacak
usul ve esasları belirlemek; Bakanlıkça belirlenen finans ve ticaret merkezleri,
fuar ve sergi alanları, eğlence merkezleri, şehirlerin ana giriş düzenlemeleri
gibi şehirlerin marka değerini artırmaya ve şehrin gelişmesine katkı sağlayacak
özel proje alanlarına dair her tür ve ölçekte etüt, harita, plan, parselasyon
planı ve yapı projelerini yapmak, yaptırmak, onaylamak, kamulaştırma, ruhsat ve
yapım işlerinin gerçekleştirilmesini sağlamak, yapı kullanma izinlerini vermek
ve bu alanlarda kat mülkiyeti kurulmasını temin etmek; 2/3/1984 tarihli ve 2985
sayılı Toplu Konut Kanunu ile 20/7/1966 tarihli ve 775 sayılı Gecekondu Kanunu
uyarınca Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından yapılan uygulamalara ilişkin
her tür ve ölçekte etüt, harita, plan ve parselasyon planlarını yapmak,
yaptırmak, onaylamak, ruhsat işlerini gerçekleştirmek, yapı kullanma izinlerini
vermek ve bu alanlarda kat mülkiyetinin kurulmasını sağlamak.”
“n)
23/9/1980 tarihli ve 2302 sayılı Atatürk’ün Doğumunun 100 üncü Yılının
Kutlanması ve “Atatürk Kültür Merkezi Kurulması” Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi
ile belirlenen Atatürk Kültür Merkezi alanını iyileştirme, güzelleştirme,
yenileme ve ihya etmek amacıyla; Kültür ve Turizm Bakanlığının da görüşü
alınarak, bu alan için her tür ve ölçekte etüt, harita, plan, parselasyon planı
ile yapı projelerini yapmak, yaptırmak, onaylamak, kamulaştırma ve
ruhsatlandırma işlemleri ile diğer iş ve işlemlerin gerçekleştirilmesini
sağlamak.”
b)
6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde ve eki (I) sayılı Cetvelde yer
alan “Altyapı Hizmetleri” ibareleri “Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri”
şeklinde değiştirilmiştir.
c)
7 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“e)
2 nci maddenin birinci fıkrasının (ı) bendinde belirtilen konularla ilgili
olarak her ölçekteki imar planı ve imar uygulamalarını, kentsel tasarım
projelerini yapmak, yaptırmak ve onaylamak.”
ç)
10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş,
(ç) bendi ile aynı maddenin ikinci fıkrası yürürlükten
kaldırılmıştır.
“c)
2 nci maddenin birinci fıkrasının (e) bendi ile Bakanlığa verilen görevleri
yürütmek.”
d)
11 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Altyapı
ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE
11- (1) Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a)
Mahallî idarelerin altyapı sistemleri ile ilgili genel planlama, programlama,
fizibilite, projelendirme, işletme, finansman ihtiyacı ve yatırım önceliklerine;
teknik altyapı tesislerinin mekânsal strateji planları ile çevre düzeni ve imar
planlarına uygun olarak planlanmasına, projelendirilmesine ve yapılmasına
ilişkin usul ve esaslar ile bu konulardaki her türlü etüt, proje, yapı ruhsatı
ve yapı kullanma iznine ilişkin usul ve esasları belirlemek.
b)
Teknik altyapı tesisleri ve altyapı birlikleri kurulması konusunda mahallî
idareler arasında işbirliği ve koordinasyonu sağlamak, rehberlikte bulunmak ve
teknik altyapı tesislerine ilişkin envanteri tutmak.
c)
2 nci maddenin birinci fıkrasının (ğ) bendi kapsamındaki uygulamalara ilişkin
her türlü altyapı, katlı ve köprülü kavşak gibi yapıların projelerini yapmak
veya yaptırmak, bu alanlarda mülk sahiplerinden altyapı katılım bedellerinin
tahsiline ilişkin düzenlemeler yapmak.
ç)
Gecekondu alanları ile vasfının bozulmasından dolayı orman ve mera dışına
çıkarılan alanlara ilişkin iyileştirme, yenileme ve dönüşüm uygulamaları ile
afet riski altındaki alanların dönüştürülmesine ilişkin mevzuat ve 775 sayılı
Kanun uyarınca ıslah, tasfiye, dönüşüm ve iyileştirme bölgelerinin tespitine,
ilanına, program ve öncelik sırasına dair usul ve esasları belirlemek.
d)
Dönüşüm, yenileme ve transfer alanlarının belirlenmesi, dönüşüm alanı ilan
edilen alanlardaki yapıların tespiti ile arsa ve arazi düzenleme ve değerleme iş
ve işlemlerinin yapılmasını sağlamak; dönüşüm uygulamalarında hak sahipliği,
uzlaşma, gerektiğinde acele kamulaştırma, paylı mülkiyete ayırma, birleştirme,
finansman düzenlemelerinde bulunma, dönüşüm alanları içindeki gayrimenkullerin
değer tespitlerini yapma ve Bakanlıkça belirlenen esaslar ve proje çerçevesinde
hak sahipleri ile anlaşmalar sağlama, gerektiğinde yapı ruhsatı ve yapı kullanma
izni verme, kat mülkiyeti tesisi, tescili ve imar hakkı transferi ile ilgili iş
ve işlemleri yürütmek.
e)
3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesi kapsamındaki
uygulamalara ilişkin dönüşüm alanı ilanı ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek.
f)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.”
e)
12 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi yürürlükten
kaldırılmıştır.
MADDE
20-
Ekli (1) sayılı listedeki kadrolar ihdas edilerek 13/12/1983 tarihli ve 190
sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı
cetvelin Çevre ve Şehircilik Bakanlığına ait bölümüne eklenmiştir.
MADDE
21- 6107
sayılı Kanunun 11 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Bakanlar Kurulu
kararı ile çıkarılacak” ibaresi “Yönetim Kurulu kararı ile yürürlüğe konulan”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
22-
2302 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş; 11/8/1983
tarihli ve 2876 sayılı Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Kanununun 104
üncü maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
“MADDE
3- Atatürk Kültür Merkezi Ankara’da kurulur. Atatürk Kültür Merkezi alanı;
Ankara İmar Planında bu amaca ayrılmış olan ve ekli krokide gösterilen
yerlerdir. Bu alan içerisinde Millî Mücadele tarihinin, Türk Halk Kültürünü ve
sanatlarını tanıtan yerler ve çeşitli müzeler, çeşitli sahneler ve toplantı
salonları, sergi alanları, arşiv ve kitaplıklar, atölyeler ve benzeri yerlerden
meydana gelen Atatürk Kültür Merkezi bulunur.”
MADDE
23-
24/2/1984 tarihli ve 2981 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına Aykırı Yapılara
Uygulanacak Bazı İşlemler ve 6785 Sayılı İmar Kanununun Bir Maddesinin
Değiştirilmesi Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır.
Devir
ve tahsislerin iptali
GEÇİCİ
MADDE 1- (1)
775, 5366 ve 5393 sayılı kanunlar ile 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye
Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun ve diğer kanunlar kapsamındaki dönüşüm ve
iyileştirme uygulamaları için TOKİ’ye, İdareye ve diğer kamu idarelerine tahsis
ve devredilmiş olup da tahsisin yapıldığı veya mülkiyetin devredildiği tarihten
itibaren iki yıl içinde dönüşüm ve iyileştirme uygulaması başlatılmayan
taşınmazların tahsisleri resen kaldırılır ve devir işlemi de iptal edilmiş
sayılarak, tapuda resen Hazine adına tescil ve Bakanlığın talebi üzerine bu
Kanunun öngördüğü amaçlar için kullanılmak üzere Maliye Bakanlığınca Bakanlığa
tahsis edilir.
Gerçekleşen
dönüşüm gelirleri
GEÇİCİ
MADDE 2-
(1) 7 nci maddede belirtilen dönüşüm gelirlerinden 2012 yılında gerçekleşen
tutarlar, genel bütçenin (B) işaretli cetveline özel gelir kaydedilir. Gelir
kaydedilen bu tutarlar karşılığında Bakanlık bütçesine özel ödenek kaydetmeye
Çevre ve Şehircilik Bakanı yetkilidir.
Yürürlük
MADDE
24-
(1) Bu Kanunun;
a)
19 uncu maddesinin (a) bendi ile değiştirilen 644 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ile 23 üncü maddesi
yayımı tarihinden üç yıl sonra,
b)
Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe
girer.
Yürütme
MADDE
25-
(1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
(1)
SAYILI LİSTE
KURUMU
: ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI
TEŞKİLATI
: MERKEZ
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
|
Sınıfı
|
|
Unvanı
|
|
Derecesi
|
|
Serbest
Kadro
Adedi
|
|
Toplam
|
|
GİH
|
|
Daire
Başkanı
|
|
1
|
|
10
|
|
10
|
|
|
|
TOPLAM
|
|
|
|
10
|
|
10
|
